Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1925, Blaðsíða 8

166
Guöm. Finnbogason:
IÐUNN
lífsstríð ekkjunnar, getur orðið heimsfrægt fyrir? Og
svona mætti lengi jafna saman hinum tiltölulega fáu
frægu mönnum á hvaða sviði sem er og svo hinum
mikla fjölda manna af öllum stéttum, er ber hita og
þunga hins daglega strits og stríðs og hlýtur þó sjaldan
nafnfrægð fyrir. — Eg sagði nafnfrægð og frægðin
verður alt af eign tiltölulega fárra manna, ef vér að
eins teljum þá frægð, sem bundin er við nöfn einstakra
manna. En það er skammsýnt. Enginn á sína frægð
einsamall. 011 frægð er sameign. Frægð frægustu manna
hverrar þjóðar er jafnframt eign allrar þjóðar þeirra.
Hver bóndi á landi hér, sem gerir garð sinn frægan,
vinnur íslenzkri bændastétt til frægðar, hver duglegur
sjómaður á skipum vorum leggur sinn skerf til frægðar
íslenzkrar sjómannastéttar, hver íslenzk kona, er elur
vel upp börn sín, vinnur að frægð íslenzkra kvenna, en
frægð hverrar stéttar verður frægð þjóðarinnar í heild
sinni. Eg sagði áðan, að frægðin væri ljómi, sem legði
af vel unnum verkum. Þjóðarfrægð er lík ljósmóðunni,
sem sést af upplýstri borg í fjarska. Að eins sterkustu
ljósin eru greinanleg hvert frá öðru. Hin hverfa í sam-
felda ljósmóðu, en hvert leggur þó sinn skerf til birt-
unnar yfir borginni. Svona er þetta tilsýndar úr fjarsk-
anum. En inni í borginni hefir hver og einn gleði af
því að sjá sem bjartast á sínu heimili, en hann gleðst
jafnframt af því að sjá hús nágranna sinna uppljómuð
og svo hinar sameiginlegu götur og torg borgarinnar.
Að eins hégómagjarnir menn og eigingjarnir sjá of-
sjónum yfir því, að til eru fegri ljós en þau, sem þeir
sjálfir eiga, og heilbrigt er það eitt, að hver geri svo
bjart í kringum sig sem efnin leyfa, en gleðjist yfir
því, hve nær sem öðrum tekst það, sem hann kysi sjálf-
ur að geta, því að aðalatriðið er að bjart sé yfir borg-