Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Blaðsíða 41

Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Blaðsíða 41
IÐUNN Gróður jarðar 283 borði lífsins. En perlurnar í djúpinu fá að liggja óhreyfð- ar. Fyrsta skilyrðið til að geta áttað sig og hafist handa, er að komast út úr öldurótinu. Við munum eftir að Isak kom neðan úr byggðinni og hélt upp til fjalla. Þarna er líking falin. Hann er ein- mitt að flýja öldurótið, leita lífsins í einveru og næði og þrotlausu, einbeittu starfi. Við höfum séð að nokkru leyti hvernig honum tókst það. Hann er ekki aðeins orðinn auðugur óðalsbóndi og fullkominn höfðingi, held- ur hefir hann einnig bjargað því, sem mest er um vert, bjargað hinu besta í cíðli sínu frá glötun, inn á land friðsælu og fullnægiu. Hann hefir leitað hamingjunnar og fundið. Hann hefir leitað hennar með höndina á plógnum, en ekki með teninginn í hendinni. Hann hefir gengið vaxtarmegin í lífinu, en aldrei heimtað hlut sinn án endurgjalds. Hann hefir gefið krafta sína, jörðin ávexti sína. »Maður og náttúra veita hvort öðru fullkom- in réttindi*, segir á einum stað. Hér er ekki hið mikla boðorð brotið: Starfaðu í samræmi við lífið og upp- skeran mun ekki bregðast. Öllu því, sem heldur sig á hinum frjóvu og Hfrænu sviðum tilverunnar og brýtur ekki í bága við lífslögin, er borgið. Að því hlúir nátt- úran sjálf og leggur það að hjarta sér, ekki síður en hún eyðir hinu, sem veður á bæxlunum utan við lög og rétt. »Maður, endurborinn frá fortíðinni, sem vísar framtíð- inni leið«. Hér er einmitt verið að vísa framtíðinni leið, burt frá hergöngunni gegn lífinu. Mannkynið á að ganga óglögga, langa götuslóðann »yfir mýrarnar og inn í skóg- ana«. Það er leiðin til hinnar margþráðu hamingju. I óbrotnu, veitandi starfi landnemans, sem ræktar hlífðar- laust land og lund, finnur mannkynið sjálft sig. Sálin druknar þar ekki í flaumi yfirborðsmensku, heldur þrosk-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.