Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Blaðsíða 35

Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Blaðsíða 35
IÐUNN Gróður jarðar. 277 ast og bera skarðan hlut frá borði, áhöld flest og verk' færi liggja eftir og verða eyðileggingunni að bráð. Byggð- arbúar standa ráðþrota og vonsviknir, þeir hljóta ekkert af þeim dýrindum, sem draumarnir höfðu leikir sér að. Og Aronsen. Nú er búðin hans tóm og atvinnu hans kollvarpað. Hann stendur slyppur og snauður. Ekki er hægt að flýgja til akra og engja, og ekki er auðið að framfleyta fjölskyldu á skrautblómum einum. Hann blátt áfram flosnar upp og selur jörðina og húsin fyrir mjög lágt verð. Hér er mjög glæsilegt útlit í fyrstu. Svo virðist sem velmegun og góðir dagar muni halda hátíðlega innreið sína, að hér sé loks fundin uppspretta hamingjunnar, sem tiltölulega auðvelt sé að ausa af. En endirinn? Öskufall hnarreistra skýjaborga, sem brunnu upp til agna í eldi veruleikans, — eldi lífsins sjálfs. I raun og veru er lífið sjálft besti dómarinn. Það vindur ekki bráðan bug að, sjaldnast; það lofar öllu að: sýna sig og mátt sinn til stórræða. En það, sem hefir hlotið sitt »Mene tekel«, er burtrækt gert þegar. Lífið smá-þokar því á braut, hægt og hljóðalaust, eins og andvarinn feykti fiðurbingnum skessunnar. Það lætur seint að sér hæða og heimtar tilhlýðilega hlýðni. Annars er viðbúið að hinn hreinsandi eldur þess breyti hlutun- um í öskurústir. Hvað er það hér, sem lífið hengir hatt sinn á, ef svo má að orði kveða? Ekki er um að ræða einn af aðal- atvinnuvegum heimsins, námugröftinn — að hann sé dæmdur og skaðvænn fundinn. Hér hlýtur eithvað að liggja bak við, einhver rangsnúningur. Hamsun segir oss með skýrum orðum hvað að er. Undir sögulok eiga þeir tal saman, sonur Isaks á Sellanraa, sá er á var minst að framan, og Geissler 18
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.