Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Blaðsíða 44

Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Blaðsíða 44
286 Eiríkur Magnússon IÐUNN markað. Þetta er óviðjafnanlegt. Hlustaðu á mig, Sivert! Verið þið ánægð! Þið hafið alt til að lifa af, alt til að lifa fyrir, alt til að trúa á. Þið fæðist og framleiðið, þið eruð nytsöm á jörðinni. Það eru ekki allir, en þið eruð það; þið berið lífi uppi. Frá kynslóð til kynslóðar hafið þið varið lífinu til þess eins, að yrkja. Þegar þið deyið> heldur yrkjunin áfram. Þetta er það, sem gjörvalt lífið stefnir að. En hvað hljótið þið að launum? Réttindi og völd. Líf í samræmi og einlægri aðstöðu til alls. Hvað hljótið þið enn að launum? Ekkert ónáðar ykkur eða undirokar á Sellanraa. Þið lifið i friðsælu og sjálfs-ör- yggi. Hin djúpa vinsemd vefur ykkur örmum. Þið hvílið við móðurbrjóst og leikið að hlýrri móðurhönd«. Vrkjandi líf í eining með víðfeðmu lífi náttúrunnar er takmarkið. Þar er fylling lífsins. Fyrsta gleðin á jörðu hér var sköpunargleðin. Hún er og æðsta gleðin. Sig. Guðmundssyni skólameistara farast þannig orð um yrkjunina: >Vrk þú, segir reynsla vor, miklir spek- ingar, gjörvalt eðli vort, andlegt og líkamlegt. Vrk þú, býður þjóðfélag og ríki. Fara hér dásamlega saman þroska- og gjafaþörf sjálfra vor og þarfir bágstadds mannfélags, er einkis þarfnast meir en yrkjandi afla. Vrk þú, er boðorð náttúrunnar, sem sjálf yrkir endalaust undur og æfintýr lífs og heljar, smæðstu smæðir og sólnanna sólir«. Vrkjunin er boðorð lífsins, lífsins í okkar eigin barmi og lífsins í náttúrunni. Að yrkja er að vera í samvinnu við lífið, verða því samferða. Þeir sem yrkja eru »nyt- samir á jörðinni*, eins og Hamsun kemst að orði. Þeir lifa lífinu í einlægri aðstöðu til alls, þeir hvíla við móð- urbrjóstið. Af yrkjandi orku á þjóðfélag framtíðarinnar að rísa. Isak er hinn yrkjandi maður, og þeir sem feta
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.