Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Blaðsíða 32

Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Blaðsíða 32
274 Eiríkur Magnússon: IÐUNN þröskuldinn á leið landnemans. Nú nýtur hann ávaxtanna. Sonur hans annar fetar trúlega í fótspor hans, verður hinn trúi og dyggi starfsmaður, hægri hönd föður síns og hjálparhella. I honum endurfæðist Isak. Dætur hans eru líka vaxnar nokkuð og leggja einnig hönd á plógimu Og nú gerist búskapurinn svo umfangsmikill, að eigi er lengur unt að komast af með þann vinnukraft, sem fyrir er. Dálítil hjálp er fengin að. En nú eru þau ekki lengur ein í óbyggðinni. Og raun- ar er þar naumast óbyggð lengur. Nú hafa aðrir nýbyggj- ar, landnemar, komið og sest þar að. Langi, óglöggi götu- slóðinn, sem einu sinni var, hefir leitt þá hingað. Nú er hann orðinn að akvegi, góðum og greiðfærum. Nýbyggj- arnir eru ekki lengur útilokaðir frá umheiminum. Veg- urinn gamli, troðningurinn, sem þreyttir fætur fyrsta land- nemans tróðu, er fyrsti gagnvegurinn. Um byggðarlagið liggur Hka símalína yfir fjöllin til Svíþjóðar. Þeir rækta jörðina og koma upp kvikfénaði. En ísak,. Ingólfur Arnarson byggðarlagsins, ber þó höfuð og herð- ar yfir alla aðra. Þangað leita þeir ráða um búskapinn og jarðræktina. Þeir líta á hann sem þann mann, er stendur langt fyrir ofan þá að atgjörfi og tign. Það er líka með réttu, að þeir gera það. Hann hefir áunninn auð og reynslu fram yfir þá. Hann á hina sönnu og næstum því barnslegu einföldu, en þó þróttmiklu sál landnámsmannsins, er leitar lands og lifir í friði og gengi. Hann er rótgróinn eins og >hilmir marka«. Hann er í nákvæmu samræmi við aðstæðurnar og lagar sig eftir þeim 'og þær eftir sér. Þessvegna lifir hann í svO' miklum friði og veldi í ríki sínu, að hann gnæfir yfir aðra. Og meira en það. Hann er brautryðjandinn í orðsins bestu mérkingu. >Hans blóð hefir« að vísu ekki >blá-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.