Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Blaðsíða 47

Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Blaðsíða 47
IÐUNN Gróður jarðar. 289 hvíldin að afloknu sköpunarverki — starfshvíldin. Hún er og æðsta hvíldin. Flestir kannast við söguna af Fiðurhólmunum. Það voru einkennilegir hólmar. Aldrei var auðið að finna þá í ys og hávaða dagsins, því »þegar haninn galar, síga þeir í allri sinni dýrð niður í hafið. En á hverju kveldi, þegar skuggarnir lengjast og stjörnurnar tindra á himninum, rísa þessir leyndardómar hafsins aftur úr skauti þess«. Það var undur fagurt og unaðssælt á Fið- urhólmunum, »þar blása engir stormar og öldurnar ókyrrast aldrei, og þar flögrar aldrei einmana már yfir brimlöðrinu. Ljúfur friður hvílir yfir öllu. Vindarnir hvíla og öldurnar sofa, fuglarnir syngja lágt og blítt, og tungls- ljósið, skínandi bjart eins og gull, leikur um blómin og trén, sem teiga döggina í kveldblænum*. Margir leita Fiðurhólmanna, þar er svo gott að vera. En flestir finna þá aldrei. Þótt þeir eygi þá rétt í svip, kasta öldurnar fleyi þeirra til og frá, og fyr en varir hverfa þeir sjón- um þeirra djúpt, djúpt niður í hafið. Vegurinn til hólm- anna liggur aðeins eftir þremur leiðum: »farvegur vinn- unnar, fjörður heilsunnar og höfn góðrar samvisku«. Eftir öðrum leiðum en þessum verða þeir aldrei fundnir; því sigla svo margir fram hjá þeim út á regin, regin haf. Mannkynið er auðugt; það dreymir og sér sýnir. Oft eru það »fata morgana« aðeins, en það á sér þó sælu- land, sem ekki er tómar hillingar. Ut við hafsbrún draum- sjónanna eru Fiðurhólmarnir. Þar liggja þeir í sólgliti og ládeyðu og þangað stefna mennirnir bátum sínum. En hafvillurnar og slysfarirnar eru tíðar. Margir sigla að vísu um farveg vinnunnar og um fjörð heilsunnar — þeir, sem það er gefið. En þeir farast oft í lendingunni. Innsiglingin inn í höfn góðrar samvisku er þröng, þar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.