Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1926, Page 81

IÐUNN
Ritsjá.
323
rita um jafnaðarstefnuna hefir Jafnaðarmannafélag íslands tekið
sér fyrir hendur að velja eina bók, er leitt gæti íslendinga í allan
sannleika um stefnu þessa. Valið hefði vart getað tekist betur.
Þýðingin mun vera ágæt; sá er þetta ritar, hefir þó ekki lesið
bókina á frummálinu. En þýðandinn, Vngvi jóhannesson, er auð-
sjáanlega maður sem hefir næman smekk fyrir hreinu og fögru
máli og kann góð tök á því. Hann virðist og líklegur til að verða
þjóð sinni þarfur. A þessu ári hefir hann auðgað íslenskar bók-
mentir með þýðingum á tveim ágætisritum, hvoru á sínu sviði —
Oscar Wildes „Ur djúpunum“ og þessarí bók um jafnaðarstefn-
una. Væri vel ef svo yrði áfram haldið. Þörfin er brýn á að snúa
erlendum úrvalsbókum á íslenska tungu. A. H.
Hamingjuleiðin eftir O. Swett Marden. Þýtt hefir Árni
Ólafsson.
Bók þessi ber nýjan rétt á borð fyrir íslenska lesendur. Er
hún súgur af andlegri öldu, sem á meðal margra annara nú á
síðustu tímum hefir risið upp úti í löndum og hæst hefir hafist í
Ameríku; kallast þar „New thought" og „Nýhyggja" á íslensku.
Margir virðast hafa ríka tilhneigingu til að fordæma allar þessar
svo nefndu „nýju stefnur“: andahyggju, guðspeki, yoga, nýhyggju.
Telja sumir þær jafnvel sfórskaðlegar íslenskri menningu og forn-
bókmentum vorum, segja þær séu kveifarlegar og siðspillandi
hræsni samanborið við Völuspá og Hávamál. „Nýju stefnurnar“
eru dæmdar óalandi. En þetta er misskilningur og hlægilegur
þjóðrembingur, mikið hættulegri en „nýju stefnurnar". Auðvitað
þykir okkur öllum hjartanlega vænt um fornritin okkar. Og það
er heilög skylda okkar að halda þau í heiðri. En áfram verðum
við þó að halda með menningarstraumum tímans. Og það getur
engan veginn verið skylda okkar að snúa okkur úr hálsliðnum
vegna fornritanna, eins og nærri lætur um suma mjög dáða rit-
höfunda vora. Einu sinni reis menningaraldan kannske hæst hér
á Islandi. Nú er orðið Iangt síðan það var. Lofum nýjum stefnum
að flæða yfir landið, þótt frá útlöndum komi, og hirðum það besta
úr öllu, veljum og höfnum. Ekki hættum við að lesa og læra
Hávamál fyrir því. Munum við þá sjá að „nýju stefnurnur" eiga
og nokkuð skylt við íslenskt þjóðareðli, sbr. „íslensk yoga“, rit-
gerð í Iðunni eftir próf. S. N. og formálann fyrir þessari bók:
Hamingjuleiðin, eftir þýð. cand. phil. Árna Ólafsson.