Iðunn : nýr flokkur - 01.12.1931, Síða 67

iðunn Trúarbrögð og kristindómur. 377
Fyrir rúmum ijremur árum gerðist ég prestur í ís-
lenzku þjóðkirkjunni. Ég gerði það vegna þess, að ég
vildi stuðla að útbreiiðsilu og eflingu kristinna trúar-
bragða með þjóð vorri og hjálpa til að vinna bug á
þeirri efnishyggju, sem i ljósi vísindalegrar þekkingar
er nú orðin að hjákátlegu nátt-trölli, þótt enn geri fjöldi
manna sig að flónum með því að hafa hana að skurð-
goði. Annað, sem ég gjarnan vildi berjast. á möti, er
játningabundin kreddutrú, sem þvælist fyrir heilbrigðri
hugsun og hleður í veg fyrir menn heilum haugum af
tiltegldum kennisetningum (dogmum). Meðal þess, sem
ég tel veita mér ómetanlega hjálp i þessari baráttu, er
boðskapur raunvísindanna|, í seinni tíð. Ég á þar bæði
við sálarrannsóknirnar með sínum niðurstöðum og at-
huganir stjörnu- og efna-fræðinga á eðli efnds og efnis-
heims. I fám orðum sagt: I'ig hefi viljað vinna í þjón-
ustu trúarbragðanna með stuðningi visindanna, en i
andstöðu við efnishyggju og valdboðnar kennisetning-
ar. — En þá kemur samverkamaður minn, síra Gunnar,
og segiir mér í óspurðum fréttumi, að alt sé þetta öfugt
við það, sem ég hafi haldið; og ég skal hreinskilnis-
iega játa, að mér hefir þótt þessi frétt álíka kyndug
og ef hann hefði sagt mér, að ég sæti á skrifborðinu
og skrifaði við síólinn. Boðskapur hans er í aðaidrátt-
unum þessi: Pú vinnur ekki fyrir trúarbrögðin, heldur
á móti þeim og á grundvelli efnishyggjunnar. Þetta
virðist eiga svo að vera, að áliti síra G. B. Nú er að
ein9 tvent til. Annað hvort gerir hann hér uppgötvun,
sem hefir endaskifti á mörgum snjöllustu hugsuðum
veraldar um langt skeið eða þá að hér eru meir en
lítil hugmyndabrengl á ferðinni. Við að athuga grein-
arnar „Jafnaðarstefna og trúarbrögð" og „íslenzk kirkja
<og trúarbrögð" hefi ég heldur hallast að hinu síðaT-
24
Iðunn XV.