Iðunn : nýr flokkur - 01.12.1931, Qupperneq 73

IÐUNN
Trúarbrögð og kristindómur.
383
svo á, að Jesús Kristur varpi ljósi yfir afstöðu majins-
ins tit hdns æðsta valds, þ. e. guðs, og ekki að eins orð.
Krists og kenning, heildur persóna hans öll í jarðlífi,
dauða og upprisu. Sökum þess verði andi hans og hug-
arstefna Liin eina leið til farsældar mannkyninu þessa
heims og annars. Pað eina, sem miða má við, þegar
spurt er, hvað sé kristindómur, er því Jesús frá Naza-
rit, hann einn og enginn annar. þetta hefir þrátt fyrir
alt verið viðurkent af kirkjunni, bæði ihaldssömum og
framsæknum þjónum hennar. Pegar „rétt-trúnaðurinn“ í
hjartans einfeldni raðar upp sínum hnitmiðuðu kenni-
setningum, þá gerir hann það af því að hann hyggur,
að þar sé hann í samræmi við Krist. Villa hans liggur
ekki í neinni Krists-afneitun, heldur alt öðru. En með
hverjum nýjum tíma kemur ný þekking og ný viðfangs-
efni í atvinnuháttum og vísindum, nýjar stefnur og
hreyfingar vakna og breiðast út Jafnvel ný heimsmynd
kemur við og við í stað gamallar. 1 öllu þessu hlýtur
kristinn trúmaður að fylgjast með, en þá er ekkert að-
alatriði, hvort skoðanir hans. breytast að einhverjit
leyti. Hitt er nauðsynlegra, að gera sér ljóst, hvernig
hið nýja litur út í iljósi Krists, hvaða lausn hann flytur
á vandamálunum og hvernig stefna kynslóðarinnar
kemur heim við stefnu hans.. En um leið verður að láta
gamlar úrlausnir eiga sig og hætta að leggja áherzlu á
þær. Það er ekkert aðalatriði fyrir nútímamann, hvort
andinn „gengur út af“ föður og syni eða föðurnum
■einum, hvort Jesús er Jósefsson eða ekki, hvort heim-
urinn var skapaður á sex dögum eða sex eilífðum.
Þetta eru aö vísu merkileg fróðleiksatriði, sem sum er
hægt að gera út um, en sunt ekki. Um hitt varðar oss
meira sem stendur, hvort sá maður, sent lifir öfriðinn
mikia, stéttabaráttuna, heimskreppuna, vélamenninguna