Iðunn : nýr flokkur - 01.12.1931, Qupperneq 82

392
Trúarbrögð og kristindómur.
IÐUNN
heiöinna manna, en hins vegar séu sumir svörtustu
blettir íslenzkra mannlífslýsinga frá þeim tíma, er land.
var löngu kalla'ð al-kristið, og enn fari fram hið ófeg-
ursta athæfi. Sem svar við þessu vil ég benda á tvent,
sem veita þarf athygli. / stað pess, að Ásatrúin með
boðskap sínum um blóðhefndir og bardagasœlu helgaði
margs konar níðingsverk, fer alt slíkt í bága við kristin
trúarbrtígð og hugarstefnu péirra. í öðru lagi er sá
maður ekki Lengur talinn samiarlegt göfngmenni, sem
ekki sýnir meira, eða minna af eiginleikam Krists i fari
sínu. Jafnvel dómar okkar um menn sögu-aidarinnar
litast af þessu. Lífshugsjón Jesú Krists er þrátt fyrir
alt komin i stað þeirrar hugsjónar, sem Ásatrúin ól, en
það var mynd hins blóðþyrsta, hefnigjarna og drykk-
felda sjóræningja. Og er það ekki meira virði, að trú-
arbrögðin hvetji til þess, sem göfugt er í fari manna?
Ég hefi reynt að sýna fram á, að sú hugarstefna, sem
kristiin trúarbrögð vekja, leiði ekki til dáðleysis og und-
irlægjuháttar, ef rökrétt sé hugsað, heldur hljóti hún
þvert á móti að knýja rnenn til starfs, til baráttu fyrir
meira réttlæti og fegurð í jarðlífinu. Hitt er annað máf
— eins og ég þegar hefi minst á — að kirkja Krisits
rekur ekki erindi hans á jörðinni af þeim krafti og:
.skilningi, sem málstað hennar hæfir. Hún hefir oft
reynst of sljó og máttlítil gagnvart ýmiskonar böli,
styrjöldum, áþján og ranglæti. Það virðist vera skoðun
.sumra, að ófriðurinn mikli og annað þess háttar branr-
bolt sé sönnun þess, að kristindómurinn sé þýðingar-
laus heiminum. Því eigi að láta hann deyja drottni
.sínum sem fyrst, eins og hvert annað aflóga skrifli, og'
boða annað fagnaðarerindi í hans stað. — Ojæja, það
má nú með ofurlítilli stærðfræðiiegri brellu sanna, að
fjórir séu sama sem fiinm. En það er sarnt talin vit-