Iðunn : nýr flokkur - 01.12.1931, Síða 88

Iðunn : nýr flokkur - 01.12.1931, Síða 88
398 Bækur. iðunn Annars minnist ég alclrei að liafa séð á æfi minni bók með öðrum eins lifandi ókynstrum af prentvillum. Það er blátt áfram nýjung og tilbreyting og nautn að lesa bókina vegna þeirra, — eftir að lesandinn hefir uppgötvað, að petta er vafalaust heimsmet í þessari grein prentlistarinnar. Sigurður Einarsson. U/)ton Sinclair: J i m m i e H i g g i n s. Ragnar E. Kvaran þýddi. Rvík. Bók- mentafélag jafnaðarmanna, 1931. Upton Sinclair cr tvímælalaust einn af merkustu rithöf- undum heimsbókmentanna á vorum döguin — hvassastur, óhlífnastur, hugdjarfastur þeirra allra. Með ódræpum dugn- aði og eldmóði hefir hann um nær þrjá tugi ára barist eins og ljón fyrir félagslegum og menningariegum rétti þeirra, sem búa skuggamegin í þjóðfélaginu. Bækur hans hafa aldrei verið hlutlausar, aldrei gerandi gælur við á- standið eins og það er, aldrei skrifaðar af listrænum hvöt- um einum saman. Sinclair hefir ekki skrifað til þess að skrifa — né heldur til þess að lifa. Með hverri bók liefir hann átt ákveðið, brýnt erindi. Erindin hafa verið mörg og margvísleg, því það er fátt, sem gerist í þjóðfélaginu, án þess að Sinclair láti sig það nokkru skifta. En sé litið á ritstörf hans í heild, sjáum við brátt, að markið er eitt og æ hið saina: að fletta ofan af misréttinu, ranglætinu, spill- ingunni í opinberu lífi, hvar sem það kemur i ljós, að vekja sofandi sálir til íhugunar og andstygðar á misfellunum og þar með til baráttu fyrir tilkomu nýrrar veraldar, þar sem auðgræðgin fær ekki að drottna yfir öllum betri eigindum mannsins. Lengi vel, framan af rithöfundarferli Sinclairs, vildu fáir eða engir á hann hlusta. Því ákafar sem hann barðist, því ramgerðari múr þagnar og kæruleysis var reistur kringum hann. Bókaútgefendur höfnuðu handritum hans, og þegar hann svo hafði klifið þrítugan hamarinn og gefið bækurnar út sjálfur, neituðu bóksalarnir að selja þær. Blöð og tíma- rit gerðu sitt ítrasta til að þegja hann i hel. En Sinclair lætur ekki jiegja sig í hel. Nú á síðustu árum er hann orð- inn víðlesinn rithöfundur, iafnvpf mpö sinni eigin þjóð, en
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.