Kirkjuritið - 01.07.1937, Side 20

258
Ásmundur Guðmundsson:
Kirkjiiritiíi
liklegt af orðalaginu að dæma á slíkum ræðum (sjá
einkum Mark. 7, (i—13. En iivað sem ])ví líður, þá er óliætt
að ganga út frá því, að kenning lians hafi yfirleitt verið
sett fram á aramaisku, eina málinu, sem lærisveinar
hans og alþýðan skildu. Enda eru á stöku stað orð Jesú
til alþýðumanna tilfærð á aramaisku (sbr. Mark. 5, 41;
7, 34). Það mál var honum tamast. A þvi baðsl hann
fyrir, hughreysti alþýðufólkið, er leitaði til lians í nanð-
um sínum, flutti fagnaðarerindið um guðsriki og ketuii
lærisveinum sínum.
Enn er það vísl um búning orða Jesú, að þau voru
oft í Ijóðrænu formi og bragarháttur hinn sami sem i
skáldritum Gamla testamentisins. Þau voru i hending-
um, þannig að síðari Ijóðlína tók upp hugsunina i fyrri
ljóðlínunni í einhverri mynd.
Stundum eru hendingarnar hliðstæðar, hin seinni
endurtekur hugsunina i hinni fyrri með öðrum orðum:
Eigi er neitt leynt, nema til þess að það opinberist,
né heldur varð neilt hulið, nema til þess að það kæmi í ljós.
(Mark. 4, 22).
Elskið óvini yðar,
gjörið þeim gott, sem hata yður,
blessið þá, sem bölva yður,
og biðjið fyrir þeim, er sýna yður ójöfnuð.
(Lúk. 6, 27n).
Annarsstaðar koma fram gagnstæðar liendingar. Það
sem sagt er jákvætt i annari hendingunni segir neikvætt
í hinni, eða megináherzla er á það lögð að sýna sem
dýpstar andstæður:
Ilver, sem vill bjarga lifi sínu, mun týna því,
cn hver, sem týnir lífi sínu .... mun hjarga þvi.
(Mark. 8, 35).
Ekki er til gotl tré, sem her skemdan ávöxt;
ekki heldur skemt tré, sem her góðan ávöxt. (Lúk. 6,43).