Kirkjuritið - 01.07.1937, Blaðsíða 29

Kirkjuritið. Myndunarsaga Samstofna guðspj.
267
komu guðsríkis að verða getið og skírnarstarfs hans.
Hann var fyrirrennarinn, sem (luð liafði sent til þess að
greiða Jesú veg og vígja hann með skírninni til þess
að flytja þjóð sinni og öllum heiminum guðsríki Efl-
ir það ferðaðisl Jesús unt, kendi og læknaði. Engin
áherzla var lögð á það, að rekja ferðir lians. Lýsingin
á þeim er aðeins gefin í stórum dráttum. Hann bvrjaði
starf sitt í Galíleu og þar var lengi þungamiðja þess.
Seinna fór hann til höfuðborgarinnar, Jerúsalem, og lét
þar lífið, um páskana.
Þetta er ytri sögulega umgjörðin um starl' Jesú, en við
sum einstök atriði er þó dvalið. Beint sögulegt sjónar-
tnið réði ekki frásögninni, heldur trúarlegt og siðferði-
legt. Sögulegan áhuga skorli á því að rekja æfiatriði
Jesú. Það verður enn skiljanlegra, þegar þess er gætt, að
fvrsta kristna kynslóðin hafði yfirleitt ekki mikla bók-
mentaþekkingu né lél sig varða mjög historiska sagna-
ritun. Hún gjörði ekki ráð fvrir því, að öld af öld fnyndi
enn renna vfir þessa jörð. Hún lifði með augun fesl á
himnum og vænti innan skamms komu Messíasar í skýj-
tíffl og nýs himins og nýrrar jarðar.
Orð Jesú.
En orð drottins dagana lifa alla, liugðu kristnir menn.
„Himinn og jörð nnuiu undir lok líða“, liafði Jesús
sagt, „en min orð nninu aldrei undir lok líða“.
Einstök unnnæli Jesú eru eflaust færð í letur mjög
snennna, en sennilega reglulaust og skipulagslaust
í upphafi. Menn rituðu þau upp hjá sér til þess að
eiga þau þannig og til þess að vera vissir um að
fara rétl með þau. Sérstaklega fundu þeir hjá sér
bvöt til þess, sem vildu vera boðendur orðsins. Og þeir
voru margir, sem fluttu j)að á einhvern liátt, j)ólt ekki
væri nema lítill hluti þeirra ])rédikarar, eða heinlínis
kennendur. En kennendurnir verða vísasl fyrstir til jtess
að safna orðum Jesú saman, og myndast þannig smá-