Kirkjuritið - 01.07.1937, Blaðsíða 8

24«
Jón Helgason:
Kirkjuritið.
er þú fj'rst leizt ljós þessa heims. Og eftir margra ára
viðkynningu við ])ig og þekkingu á þínum innra manni,
þá veit ég' líka, að þú hefir sízt látið undir höfuð leggj-
ast, að breyta eftir hinu gamla orði söngvarans: „Ég
vil syngja fyrir drotni, þvi að hann liefir gjört vel til
mín!“ (Ps. 13, ö). Þú hefir, eins og það er kallað, verði
lánsmaður alla æfi, hæði í einkalífi þínu og í starfslifi,
og verður það að sjálfsögðu aldrei fullþakkað. En lánið
lýtur að hinu ytra; ])að er iiverfult og getur brugðist
frá morgni til kvelds. Hitt er því enn meira um vert,
að þú hefir einnig verið, ef svo mætti segja, barn bless-
unarinnar alla æfi, því að blessunin er eilíf og bverfur
aldrei frá þeim, er lært hefir að segja í auðmýkt þakk-
láts huga: „Gef eigi oss, drottinn, eigi oss, heldur þínu
nafni dýrðina, sakir miskunnar þinnar og trúfesti“.
En þegar árnaðaróskin bersl þér til eyrna í dag frá
altari drottins: „Drottinn blessi þig og' varðveiti þig! ‘
ekki sem mín persónuleg ósk eingöngu, heldur einn-
ig og' umfram alt sem ósk þess safnaðar, sem þú befir
boðað lifsins orð í þessu búsi, verið sálusorgari hans og
trúnaðarvinur fjölda einstaklinga lians í gleði og í sorg
um senn fullan mannsaldur, — þá iio-rfir ósk vor og bæn
um blessun og varðveizlu drottius þér til handa sérstak-
lega fram á leið til ólifðra æfidaga: að þú megir á þeiin
verða sömu verndar og blessunar aðnjótandi sem hing-
að til í öllu lífi þínu og starfi sem samverkamaður
Guðs og umboðsmaður leyndardóma lians, söfnuði Guðs
lil sannra sálunota, en honum til lofs og dýrðar, seni
kvaddi þig ungan til þjónustustarfsins og nú til vígslu-
töku sem biskup i kirkju sinni.
En með liliðsjón á þeim vanda, sem fylgir vegsemd
hverri, sé þessi árnaðarósk þá líka frand)orin: Drottinn
láti sína ásjónu lýsa yfir þig og sé þér ndðugur! Með
þessari árnaðarósk erum vér á það mint, að sá Guð, sem
vér væntum blessunar frá, er ekki nein óþekt vera og