Kirkjuritið - 01.07.1937, Side 36

271
Ásmundur Guðmundsson:
Kirkjuritið.
og koma niður lieill á hófi tók hann með orðunum:
„Ekki skaltu freista drottins Guðs þíns“. En þetta myndi
þó liafa verið talið Messíasartákn, er tæki af allan vafa.
Jesús líknaði og læknaði, af því að hann kendi í brjósti
um þá, sem áttu hágt. Það sýna kraftaverkasögurnar
sjálfar l)ezt. Og tilgangur frumkristninnar með því að
segja þær var hlátt áfram sá, að lýsa þessu starfi hans.
Þetta skiftir mjög miklu máli. Ef kraftaverkasögurnar
hefðu átt að sanna Messiasartign Jesú, þá stæði tæpt
sögugildi þeirra, en samkvæmt þessari skoðun eru þær
vaxnar úr sögulegum jarðvegi.
Skoðanir manna á kraftaverkum yfirleitt hafa að
sjálfsögðu haft mikil áhrif á dóma þeirra um krafta-
verk J-esú. Þeir sem ekki trúa því, að kraftaverk gjörist,
lelja auðvitað kraftaverkasögurnar um Jesú annaðhvorl
hugarburð frumkristninnar eða þannig til orðnar, að
eðlilegir atburðir læfði fengið yfir sig yfirnáttúrlegan
])læ, verið misskildir og' ýktir í frásögunum. (Enda er
því ekki að neita, að slikl kunni einhversstaðar að koma
fram). En vísindamennirnir eru nú að verða varfærnari
og' varfærnari í slíkum fullyrðingum og liógværari. Ný
lieimsskoðun rís. Eindin er ekki ódeili, heldur smá-
lieimur út af fyrir sig, nokkurs konar sólkerfi, mörkin
eru horfin milli efnis og orku. Heimurinn er líkari
voldugri liugsun en vél. Ivraftaverk geta átt sér, þegar
viss skilyrði eru fvrir liendi. Það hrýtur livorki í bág við
vísindi né heimspeki. Ivraftaverk gjörast sannanlega
enn í dag. Og hví skvldi Kristur ekki liafa megnað að
gjöra gott með undursamlegum mætti sínum og græða
alla, sem treystu honum?
Þegar þannig er litið á kraftaverk Jesú sem stað-
reyndir og kraftaverkasögurnar sem historiskar heim-
ildir, þá er það auðsætt, að þær hafa mótast og þróast
eftir sömu lögum eins og önnur erfðakenning um Jesú.
Þó er sá munur á, að þær eru lengur að ná ákveðinni
festu, þar sem ekki er jafnmikil áherzla á þær lögð