Kirkjuritið - 01.07.1938, Side 48

304
Hinn almenni kirkjnfundur.
Júli.
hverri á hverjum vetri, eða tiltekin tímabil, eftir þvi, sem aðr-
ar annir þeirra leyfa.“
Eru tillögur þessar mjög virðingar- og athyglisverðar. Sýna
þær m. a. mikinn áhuga og skarpan skilning á þeirri ótvíræðu
þjóðarnauðsyn, að leitað sé eftir nýjum verkefnum fyrir ])resta
landsins, og þó einkum sveitaprestana, til að bæta nokkuð úr
þeirri deyfð og sinnuleysi, sem nú hvílir sumstaðar yfir krist-
indóms- og kirkjumálum þjóðarinnar.
Fyrir mitt leyti get ég því gefið þessum tillögúm séra Hall-
dórs Jónssonar mín beztu meðmæli. En til viðbótar tillögum
þess mæta manns, séra Halldórs á Reynivöllum, vildi ég mega
leggja það til við þá presta, sem þegar eru ekki starfandi með-
limir í æskufélögunum, að bjóða þeim liðsinni sitt, hver í sínu
umdæmi, í starfrækslu þess góða og þjóðholla félagsskapar.
Mætti að sjálfsögðu mikið gott og gagnlegt af því leiða, —
því að þótt markmið æskulýðsfélagsskaparins sé að vinna íslandi
alt, þá skortir oft nógu sterkan samliug æskulýðsfélaganna fyr-
ir áhugamálum sínum og nýrri endurreisn í þjóðlífi voru, með-
fram vegna þekkingar- og skilningsleysis hinna ungu meðlima
félagsskaparins. Það væri Jíví ósegjanlegur ávinningur æsku-
lýðsfélagsskapnum í landinu, að geta fengið ósérplægna aðstoð
prestanna, sem með þekkingu sinni, viljafestu og góðhug myndu
leiða ungmennin fram á leið, til göfugs starfs og framkomu allr-
ar, bæði innan og utan æskulýðsfélaganna. Þar myndu prestarn-
ir fá sérstakt tækifæri til að láta ljós sitt skína, og þar gætu
þeir, jafnvel betur en viða annarsstaðar unnið að sinum hugðar-
málum. Jafnvel þar mættu þeir koma á þeirri venju, að flytja
einskonar guðsþjónustur, til dæmis á undan eða í byrjun al-
mennra skemtifunda félaganna. Ég vil taka það fram í þessu
sambandi, að stórlega gleður það mig, að núverandi sambands-
stjóri æskulýðsfélaganna skuli vera ungur og áhugasamur starf-
andi prestur. Vænti ég mikils góðs af því fyrir æskulýðsfélögin
yfirleitt.
Ef nú að jafn náin samstarfs- og vináttusambönd gætu tekist
i milli hinnar uppvaxandi kynslóðar og prestanna, sem hér er
gert ráð fyrir, trúi ég ekki öðru en að mikil blessun mætti af
því hljótast fyrir trúar- og kristindómslíf landsmanna.
Þegar erindum þessum var lokið, þakkaði fundarstjóri frum-
mælendum, og tóku fundarmenn undir það með því að rísa úr
sætum sínum.—Þessum fyrsta liluta kirkjufundarins var útvarpað.
Umræður urðu miklar um kristindóminn og æskuna og tóku
þessir til máls: Séra Sigurður Z. Gíslason, Stefán Hannesson kenn-