Kirkjuritið - 01.07.1938, Qupperneq 74

330
Sigurbjörn Á. Gíslason:
Júli.
„ÞaS er þeim líka öllum ætlað að verða,“ sagði röddin. Bezta
óskin til handa komandi kynslóð liygg ég vera þá, að liún hafi
yndi af áreynslu fórnaudi sjálfsafneitunar.
Guð gefi heimilum, skólum og kirkju mátt og vísdóm til þess,
að beina áformum og löngunum á réttar brautir, — gæfubrautir.
Ef það tekst, — og það tekst, ef við viljum það af alhug •—
„Þá mun ísland vona vorra vagga
og vonamóðir fegri daga sjá.
Þá mun ekkert friði hennar hagga
og liugans gróður meiri þroska ná.
Og þá mun sólin sinna hverju blómi
og sumarið anda lengri og hlýrri blæ,
en guðleg dögg á hugans helgidómi
oss hundraðfalda sérhvert kærleiksfræ“.
Kveðju og
þakkarorð.
Þegar leið að fundarlokum, þakkaði formaður
undirbúningsnefndar, Gísli Sveinsson sýslumað-
ur, fundarmönnum samveru og samvinnu á fund-
inum, bað þeim fararheilla og góðs gengis. Sönmleiðis tjáði hann
K. F. U. M. alúðarþakkir fyrir lnislán og Reykjavíkursöfnuðun-
um fyrir alla þeirra ráusn. Kveðjuorð, þakkir og árnaðaróskir
fluttu ennfremur: Jórunn Guðmundsdóttir, Stefán Hannesson,
Hákon Finnsson, Magnús Stefánsson, Valdemar Þorkelsson, Jón
Engilbertsson, séra Þorgrímur Sigurðsson, Knud Ziemsen, Árni
Gíslason, séra Árni Þórarinsson og séra Guðmundur Einarsson,
er lagði fundarmönnum bænræknina mjög á hjarta.
Áður en fundarmenn skildu, liafði prófessor
Guðræknisstund
og altarisganga.
Ásmundur Guðmundsson guðræknisstund með
þeim og talaði út frá Jóh. 1, 1—4, og bað bænar.
Á undan var sunginn kirkjufundarsálmur eftir séra Böðvar Bjarna-
son á Hrafnseyri, og versið: , Son Guðs ertu með sanni“ á eftir.
En klukkan 9 um kvöldið fór fram altarisganga í Dómkirkjunui.
Séra Þorsteinn Briem þjónaði fyrir altari.
Valdimar V. Snævarr.
MÖTIÐ í HRAUNGERÐI 18.-20. JÚNÍ
Æði' margt, sem æskumenn vorir telja eðlilegt og sjálfsagt,
hefðí þótt ótrúlegt þegar ég var unglingur. Meðal þess má telja
alt sjálfboðastarf að kristindómsmálum, og öll liin margvíslegu
fundahöld um trúmál, sem nú eru algeng orðin víða um land.