Kirkjuritið - 01.10.1938, Síða 17

Kirkjuritið.
KIRKJAN OG DÓSENTSMÁLIÐ.
Framsöguerindi Friðriks J. Rafnars vígslubiskups.
Undirbúningsnefnd kirkjufundarins setli mig í þann
vanda, að liafa hér framsögu þessa máls, kirkjan og
dócentsmálið. Sjálfsagt mun sumum finnast, að bera sé i
bakkafullan læk, að fara liér að lala um dócentsmálið,
svo mikið sem um það er húið að ræða og rita. Menn
gætu verið þeirrar skoðunar, að gagnslaust sé að eyða
tíma fundarins í umræður urn það, vegna þess, að mál-
inu sé þegar ráðið til þeirra Ivkta, að engu verði þar um
þokað. Rétt gelur það verið að sumu levti. Það hefir ver-
ið talað og ritað meira um það, heldur en efni hafa til
staðið, því að flest liefir það verið á þá leið, að annað-
hvort hefir verið farið í mannjöfnuð um þá tvo menn,
sem mest hafa við málið komið, hinn setta og skipaða
dócent, eða deilt hefir verið um rétt, eða öllu heldur rétl-
leysi Háskólans í málinu. Um þýðingu málsins og gildi
þess, fvrir kirkjuna sjálfa, hefir næsta lílið verið talað
opinherlega, eða þá hlið þess, livað niðurstaða dócents-
niálsins þýðir í raun og vern, hvað snertir afstöðu ís-
lenzku þjóðkirkjunnar til löggjafar- og veitingarvalds-
ins. Frá þeirri hlið skoðað virðist mér dócentsmálið vera
alvarlegast og umhugsunarverðast, og það svo, að slik-
ur fundur, eins og ])essi, getur ekki látið það afskifta-
laust.
Hvað hitt snertir, að ekki tjái að sakast um orðinn
Hlut, því að hér verði engu um þokað, og okkur kirkjunnar
niönnum sé sæmilegast að sætta okluir við það, sem kom-
'ð sé og fyrirgefa mótgerðir í þessu sem öðru, þá er því
til að svara, að þó að lögmál kristninnar hjóði að snúa