Kirkjuritið - 01.04.1939, Blaðsíða 6

140
Nathan Söderblom:
April.
um. „Innan skamms mun heimurinn ekki sjá mig framar,
en þér munuð sjá mig, javí að ég lifi og þér munuð lifa“
(Jóh. 14,19).
Páskamorguninn.
Enginn var viðstaddur upprisumorguninn. Enginn sá
atburðinn. Myndirnar af frelsaranum, sem hefst upp frá
gröfinni eða stígur út úr henni, eru eingöngu runnar frá
imyndunarafli manna. Þær eru að vísu ekki hneykslan-
legar eins og heiðinglegar myndir af Guði föður, sem
dregnar liafa verið upp af „kristinni list“, svo nefndri. En
þær eru í ósamræmi við fagnaðarerindið og alt það, sem
Nýja testamentið hefir að segja um undur upprisunnar.
Vissan um upprisima studdist við tvent þegar lijá post-
ulunum, annað neikvætt, tómu gröfina, hitt jákvætt:
Kristur birtist upprisinn.
Samkvæmt frásögn Matteusarguðspjalls leituðust Gyð-
ingar við að gjöra þá grein fyrir tómu gröfinni, að læri-
sveinarnir hefðu borið hurt lík Jesú. „Æðstuprestarnir
komu saman ásamtöldungunum,hélduþeir ráðstel'nu,gáfu
liermönnunum mikið fé og mæltu: Segið þér: Lærisvein-
ar lians komu á næturþeli og stálu honum, meðan vér
sváfum“ (28,12—14). Síðan segir, að þessi orðrómur
hafi verið borinn út meðal Gyðinga alt til þessa dags, og
hann er að finna í Talmud, trúarbók þeirra. En ekki
virðast Gyðingar á þeim dögum hafa lagt sérlegan trún-
að á það. Kjarninn í öllum ræðum postulanna í Postula-
sögunni er sigur frelsarans yfir dauðanum. Þeim ræðum
er venjulega beint gegn Gyðingum. Andmæli þeirra eru
hrakin í þeim. Hefði þessi skýring, að lærisveinarnir hefðu
horið líkið burt, náð tökum á fólki, þá hefðu áreiðanlega
sézt einhver merki þess i Postulasögunni. Postularnn
hefðu þá borið fram rök gegn henni. Annars er það meö
öllu óhugsandi, að sömu lærisveinarnir, sem hefðu borið
líkið burt, hefðu gengið fram fyrir heiminn eins og hetjui
og flutt með sigurafli boðskapinn um það, að hinn kross-
festi hefði hirzt þeim. Um slík svik getur ekki verið