Kirkjuritið - 01.04.1939, Blaðsíða 7

Kirkjuritið.
Trúin á upprisu Ivrists.
141

aÖ ræða í raun og veru. Konurnar komu nieð ilmjurtii
og smyrsl. Hvorki þær né lærisveinarnir höfðu minstu
hugmynd um það, að gröfin væri tóm. Þeir attu þess held-
ur ekki neina von, að meistari þeirra birtist þeim. Það
fær engum dulist, sem les frásagnirnar í heild sinni ó-
vilhöllum augum.
Menn hafa einnig leitast við að skýra það á annan hátt,
að gröfin var tóm. En sú skýring á ekki fremur neina
stoð í heimildunum. Mannshugurinn verður að reyna að
gjöra sér þess grein, livernig atburðurinn varð. I rann-
sóknunum verður aldrei hætt að tengja saman orsakir og
afleiðingar. Þvi er ekki að furða, þótt skarpskygninni sé
beint að þessari ráðgátu sögunnar, sem er meiri en allar
aðrar og hefir liaft stórkostlegri áhrif i för með sér.
Menn hafa lialdið því fram, að lærisveinunum og kon-
unum frá Galíleu hafi missýnst, og þau leitað líkama
•Tesú i einhverri annari gröf. En ekki samrýmist þetta
við frásögn Lúkasar: „Konur þær, er komið höfðu með
•Tesú frá Galíleu, fylgdu eftir og sáu gröfina og hvernig
hkami hans var lagður.“
Önnur, algeng, skýring á því, að gröfin var opin, verður
rakin alla leið til kvennanna og lærisveinanna, senr hröð-
uðu sér þangað á sunnudagsmorguninn. Hún er sú, að
hinn krossfesti hafi farið úr gröfinni, þótt varðmenn gættu
hennar. En á þeirri skýringu liafa komið fram tvær hliðar.
1- Menn liafa hugsað sér, að Jesús hafi ekki verið dáinn
T raun og veru, eiula er það ekki einsdæmi, að allii við-
staddir telji mann skilinn við, þótt enn sé líf með hon-
Um. Jarðarför hefir verið undirbuin. En „hinn látni hef-
ir snúið aftur til lífsins. Hann hefir getað losnað aftur úr
fangelsi sínu. Menn hafa eðlilega á öllum öldum boiið
há spurningu fram, livort Jesús hefði ekki aðeins viizl
háinn. Lífsaflið hafi vaknað aftur í svalri klettagröfinni.
Hann hafi risið á fætur og gengið út.
En þrent mælir skýrt gegn þvi, að þetta liafi getað átt
sér stað.