Kirkjuritið - 01.12.1943, Qupperneq 60

.362
Nóv.-Des.
Jón Ingvar Jónsson:
Erindi flutt 20. sept. 1942 á 50 ára afmæli Brekkukirkju
í Mjóafirði.
Sveitungar og góðir gestir!
Ég býð ykkur öll lijartanlega velkomin, og ósk mín er sú, að
okkur öllum mætti verða þessi stund, liér i kirkjunni, til ánægju
og gleði.
í dag erum við komnir saman til að minnast 50 ára afmælis
kirkjunnar, sem okkur öllum þykir vænt um. Hálf öld er langur
tími, ef miðað er við mannsæfina, þó að það sé ekki tangur kapí-
tuli í sögu þjóða.
Já, ár og aldir líða, og enginn stöðvar tímans þunga nið; kyn-
slóðir koma og fara, liverfa og gleymast; það er lífsins saga.
Þeir, sem störfuðu mest og bezt að málum kirkjunnar fyrir 50
árum, eru horfnir sjónum okkar, en minningin um gott starf
þeirra lifir, og þeirra minnumst við i dag, með hlýjum hug og
þakklæti.
Hér verða rakin nokkur spor liins liðna.
Kirkjan er l)yggð umarið 1892, samkvæmt landshöfðingja-
Ijréfi útgefnu 21. apríl 1891, þar sem leyfi var veitt til byggingar
kirkjunnar, og liún vígð seinl í september 1892. Yfirsmiður við
kirkjuna var Ólafur Ásgeirsson frá Norðfirði, góður smiður.
Vigfús Kjartansson trésmiður vann einnig mikið við kirkju-
bygginguna, og 3 aðrir smiðir unnu þar gott starf. Húsið lofar
meistarana.
Þegar þessi kirkja var vígð, var Fjarðarkirkja lögð niður, en
þar hafði kirkja verið í 830 ár, frá 1062 til 1892. Prestar Fjarð-
arkirkju sátu oftast i Firði, en stundum þó annarsstaðar; t. d.
er séra Salómon Björnsson búsettur á lvrossi 1804, enda var sú
jörð gefin af Brynjólfi bisluipi Sveinssyni sem prestssetur. En
erl'ið þótti séra Salómon kirkjugangan, inn að Firði, og kvartaði
yfir því tit kirkjuyfirvalda, og fékk þá Asknes til ábúðar, oó'
seinna part af Firði. Það var líka bæði löng og erfið kirkjusókn
af yztu bæjum á Norðurbyggð, frá Grund og Dalabæjum, og þá
ekki einsdæmi, að kirkjuferðir tæki 3 daga i skammdeginu, og þá
var leiðin ekki alltaf hættnlaus.
Það var því ekki nema eðlilegt, að raddir kæmu fram, um að
flytja bæri kirkjuna hér út í miðja sveit, þó að dráttur yrði
nokkur á því. Síðasti kirkjuhaldari í Firði var Ólafur Guðmunds-
son, faðir Sveins Ólafssonar alþm. í Firði og þeirra systkina.
Eét hann sér mjög annt um kirkjuna og alla hennar gripi, svo
að til fyrirmyndar var. Hér eru 3 munir úr Fjarðarkirkju. Það
er prédikunarstóllinn, altarið og hin fallega altaristafla, sem er
kirkjunnar rnesta prýði; liún er listaverk. Hún er máluð 1871,