Kirkjuritið - 01.01.1946, Síða 12

6
Ásinundur Guðmundsson:
Jan.-Febr.
sem sáð hefir sólkerfum um. biljónir vetrarbrauta og
vakir þó yfir því, sem er allra smæst. Óendanlegir eru
heimar hans inn á við og út á við. Hann lætur græna
nálina teygjast upp til ljóss. og vls og hallast aftur að
moldu -— og gullinakur hans um himna himnanna ris
og hrynur sleginn tímans ljá. Hann lætur kynslóðir
koma og fara. Hann lætur barnsaugu horfa undrandi
við dásemdum þessarar veraldar og lokar þreyttri brá
öldungsins. Frá vöggu til grafar er hann hinn huldi
andardráttur og hjartaslög lífs okkar, vefur okkur l'öð-
urfaðmi alltaf, livort sem við vitum það, eða vilum
ekki, þekkir okkur einn og skilur miklu betur en við
sjálf. Voldug hönd hans stýrir lífi hvers einstaks og
lífi allra að því marki, sem kærleiki hans almætti og
alvizka setur. Ljós lians ljómar þessari jörð í ásjónu
sonar hans, Jesú Ivrists, bjartur geislastafur bendir
villtum þjóðum á vonina einu, Guðs ríkið fyrirheitna.
Hvenær munu þær erfa það? Hvenær kemur fylling
tímans? j
Það er ekki mannanna að vita. Að vísu ræður val-
frelsi þeirra miklu. Þeir geta um sinn spyrnt á móti
broddunum. En allt er það i hendi Guðs. Það veit fað-
irinn einn. Þann tíma og tíðir hefir faðirinn sett af sjálfs
síns valdi. Svar Jesús verður enn Iiið sama og forð-
um. Og hann bætir við: „Þér munuð öðlast kraft, er
heilagur andi kemur yfir yður“.
V.
Þetta er það, sem mestu varðar. Svo framarlega sem
við viljum af alliug vera lærisveinar Krists, vera í hinni
sönnu kirkju hans um löndin, þá erfum við einnig þetta
fyrirheiti og getum með nýju ári tekið stefnuna hærra
og hærra í krafti heilags anda. Postularnir reyndu það
þegar eftir uppstigninguna, að andinn lieilagi var andi
Jesú Krists í sálum þeirra, guðlegt líf hans, er gæddi
þá sigurmætti. Og lærisveinar hans á öllum öldum síð-