Kirkjuritið - 01.01.1946, Síða 55

Kirkjuritið.
Jesús grœtur.
Jesús grætur heimur lilær,
hisinið aunia síkátt litir!
Syndaþrællinn séð ei fær
sverð, er höfði vofir yfii •
Nú grætur allt hið kærleiksrika, göfga og góða, retl-
!áta, hreina og saklausa — grætur yfir og út af vlllu‘ °§
vonzkuæði „höfðingja þcssa heiins", forustumanna, lei -
ioga og drottnara þessa auma mannheims; og vtir og u
af blindni og ómennsku fylgismanna þeina, sem nu
nieir og ver en nokkru sinni fvrr haka langflestum, e
ekki öllum löndum og lýðum þessarar jarðar vorrar, og
óteljandi einstaklingum þeirra — og sjáltum séi og sin
^ni urn leið — óumræðilega og hryllilega blóðug og svið-
andi sár, bæði á líkama og sál, logandi kvalir, brennandi
tár, nístandi neyð, og gjörspillandi, andlega og hkamlega
drepandi áhrif og afleiðingar. Og allt þetta kemur yið-
ast hvar fyrr eða siðar, meira eða minna niður, nokkuö
íafnt, beint eða óbeint, á saklausum og sekum, rettlat-
um sem ranglátuni, góðum og vonduni og þuð ci ])
grátlegast!
Það er því fjarri þvi, að Jesús só sá eini nú, sem „græ -
ur“» og að það sé allur heimurinn, sem „hlær“. Þvi að
UPP af sárurn, hlóði og tárum stíga nú grátþrungm sky
frá flestum löndum og. lýðum þessarar jarðar, og gruta
biksvört yfir þeiin, og byrgja fvrir alla biitu og b >ju.
Sumir, og þeir eru margir, gráta haturs, heiftai og
befndarþorsta tárum, svo sem höfundar og stjórnendui
styrjaldarinnar, ef eða þegar þeir verða undir og tapa
i hildarleiknum; en hinir, og þeir eru margfallt tleiii,
sem hafðir eru, nauðugir viljugir fyrir bræðramorðingja