Kirkjuritið - 01.12.1946, Qupperneq 8

Stefán Snævarr:
Nóv.-Des.
302
Jafnvel þó að lijarta vort sé syndum spillt og syndum
flekkað, þá biður liann oss uni það. Vér sjáum það
svo vel — einmitt af jólaguðspjallinu — að hinn sak-
iausi lýtur að litlu, jafnvel enn minna en vér getum
gert oss ánægð með. Enginn yðar myndi gera sig ánægð-
an með fjárhúsjötu handa barni sínu, en það var lion-
um nóg'. Og fjárhúsjötuna gjörði hann dýrðlega. Og
heldurðu þá ekki, vinur, að hjarta þitt sé meira virði
en fjárhúsjata? Heldur þú, að liann geti ekki gert hjarta
þitt, jafnvel þó það sé syndugt og' spillt, hreint og clýrð-
legt? Mundu, að til þess kom hann i heim þenna, —
mundu, að til þess var liann gefinn og sendur oss öllum,
að liann leitaði að hinu týnda og' frelsaði það. Og' ein-
mitt vegna þess geta allir glaðzt og fagnað á heilagri
jólanótt, að sjálfur sonurinn var sendur af hæðum til
Jjess að leita að hinum týndu. Leita að þeim, sem höfðu
hrasað og fallið, þeim, sem höfðu syndgað og hrotið af
sér — og frelsa J)á. Mundu boðskap englanna: „Yður er
frelsari fæddur, sem er Kristur Drottinn í borg Davíðs“.
Mundu, vinur, að hinn saklausi lýtur að litlu.
Það var ekki rúm fyrir þau í gistihúsinu. í kvöld á
heilagri jólanótl leitar jólaharnið enn gistingar. Hann
stendur við dyr hjarta þíns og knýr á. Hvert er svar
þitt? Er rúm fyrir hann þar eða ekki? Ætlarðu að út-
hýsa honum eða taka fagnandi móti honum? 0, vinur,
ljúk upp! Ljúk upp dyrum hjarta ]nns og hjóð þú inn
himnagestinum ljúfa og góða.
Klukkur hringja inn heilög jól, heilaga jólanótt.
Gléði, friður hamingja og yndi býr í hjörtum vorum.
Með innilegum fjálgleik heyrum vér boðskapinn um fæð-
ingu Jesú Krists. Með innilegri gleði heyrum vér guð-
spjallið dýrðlega. Og vér tökum undir með þjóðskáld-
inu og segjum: