Kirkjuritið - 01.02.1956, Qupperneq 13

KIRKJAN OG ÆSKAN
59
Úr útvarpserindi Esra læknis Péturssonar um barnavernd:
Þekkingin, siðgæðið, listirnar og trúarbrögðin eru þau and-
legu verðmæti og þær andagáfur og sá varanlegi fjársjóður, sem
þjóðfélagið á að keppa eftir fyrst og fremst, einkum fyrir hina
uppvaxandi kynslóð, og þá mun allt hitt veitast þeim að auki.
* * *
Æskulýðsráð ensku kirkjunnar hefir nýlega gefið út ritling
um kirkjuna og æskuna. Þar segir svo: Það eru margar ástæður
fyrir því, að æskulýðurinn stendur utan kirkjunnar og má nefna
þessar: 1) Foreldrarnir hvetja unga fólkið ekki til kirkjugöngu,
hvorki með orðum né fordæmi. 2) Blöðin, sem eru hið mikla
áhrifavald nútímans, veikja traustið á kirkjunni með mörgum
ummælum sínum. 3) Trúarbragðakennsla í skólunum sannfær-
ir unglingana ekki um gildi kristinnar trúar. 4) Sunnudagaskól-
arnir og kirkjulegur félagsskapur nær ekki til unglinganna eftir
ferminguna. 5) Það umhverfi, sem unglingurinn býr við á vinnu-
stað og í félagslífi, er ekki snortið af neinum trúarlegum áhrifum.
* *
Sunnudaginn 13. febrúar 1955 flutti Guðmundur Eiríksson
skólastjóri á Raufarhöfn erindi við æskulýðsguðsþjónustu þar
í kirkjunni. Erindið birtist í hinu ágæta riti Halldóru Bjarnadótt-
ur — Hlín. Máli sínu lauk skólastjórinn á þessa leið: Höldum
okkar eigin heimilum sem bezt saman með samstillingu allra
ástvinanna. — Trúum á æskuna og guðsneistann í okkur sjálfum.
— Eigum samleið með æskunni í gleðinni og skyldustörfunum.
— Verum viðbúin. — Verum minnug þess að allt vort ráð er í
hendi Guðs.
* ^< *
Einu sinni heyrði ég prófast einn norðlenzkan vera að tala
um ritið Heimili og skóla. „Ég saknaði þess“, sagði prófastur, að
kirkjan skyldi ekki vera með“. En þótt kirkjan sé ekki nefnd í
heiti þessa rits, andar mjög hlýju í garð kirkju og kristindóms
í þessu myndarlega blaði þeirra eyfirzku kennaranna. Ritstjóri
þess er Hannes J. Magnússon barnaskólastjóri á Akureyri, áhuga-