Kirkjuritið - 01.10.1961, Side 26

Að finna sál sína
Erindi, jlutt á kirkjuviku aS Lágafelli, mánudaginn 6. marz 1961
GóÐIR áheyrendur! Ég tel mér |)aö lieiður og mér er ánægja
að því að tala Iiér á þessuin staft’. Þó aft ég liafi ekki talið niig
sérstaklega „kirkjunnar mann“, hef ég þó alltaf kunnað að meta
Iiinar sígildu liugsjónir þessarar stofnunar, sem kennir sig við
.lesúm Krist. Prestar liafa staftið mér nærri í þessari jarðvist.
Bróðir minn var prestur, móðurbróðir prestur og faðir minn
var prestur. Allir bafa þeir „safnast til feðra sinna“, eins og
það er nefnt. Ég held, að faðir minn sálugi bafi ef til vill ekki
sízt átt sinn þátt í því að kenna mér að meta böfund kristin-
dómsins. Hann var sjálfnr mikill Kristsdýrkandi. Kristur var
bans mikli leiðtogi og fyrirmynd. Hann var mælikvarðinn á
rétt og rangt. Allt, sem samrýmst gat kenningum lians og anda,
var gott og átti rétt á sér. Allt, sem var í ósamræmi við þetta
bvort tveggja, var rangt, eða að minnsta kosti viðsjárvert. Ég
var þannig vitni að því, að Jesús Kristur var inikill vernleiki
í lífi föður míns, og að sá vemleiki bafði göfgandi og lyftandi
ábrif, bæði á Iiann sjálfan og aðra, sem bann komst í lifandi
snertingu við. Og þegar ég nú og oftar tala máli kristindóms-
ins, eins og ég skil liann, og ekki sízl þegar ég læt opinber-
lega í Ijós aðdáun mína á Kristi, ])á finnst mér ég vera að
heiðra minningu föður míns. Þau andlegu fræði, sem orðið
befur mitt hlutskipti að kynna mér og boða þessari ])jóð, bafa
og síður en svo fjarlægt mig því. sem ég tel sannan kristin-
dóm. I raun og veru gæti ég sagt, að þau bafi leitt mig til
Krists og sýnt mér liann í nýju og fegurra Ijósi en ég hafði
bann augum litið nokkru sinni fvrr..---Það, sem ég vildi í
betta sinn leggja áberzlu á, er það, bve Jesús Kristur er merki-
legur andlegur fræðari. í Austurlöndum er slíkur maður kall-