Kirkjuritið - 01.10.1961, Blaðsíða 13

KIRKJURITIÐ
347
þessu máli lið, með því að gegna 5 stunda varðþjónustu með
Iiæfilegu millibili. 011 þessi þjónusta er ólaunuð og það er
gleðilegt að unnt er að votta, að aldrei hefur á því staðið, að
menn væru fáanlegir til liennar.
Viðlíka þjónusta hefur nú verið tekin upp í ýmsum smærri
borgum með þeim breytingum, sem aðstæðurnar krefjast.
(G. A. ísleiizkuði).
Ath.: Þoss má gcta, að nafn Haltlors Hald á rætur að rekja til Iialldórs
P. líjarnesens jirests í Gudum. Afi lians var Ilalldór (d. 1824) kennari í
Noregi Iljarnason, lögréttmnanns Iialldórssonar í Sviðholti.
Þegar nokkrir sumarleyfisgestanna koniu of seint í hádegisverðinn,
sagði hótelstýran fremur stutt í spuna: „Eg set engar reglur, en þegar
gestirnir hrjóta þær, get ég auðvitað ekki aunað en sagt þeim Irá því“.
Svar simastúlkunnar á aúalskrijstojunni:
Fyrir hádegi:
„Hann er ekki kominn ennþá“.
„Ég býst við honum á hverri niínútu“.
„Hann var einmitt að láta vita, að hann væri svolítið á eftir tínianuin“.
„Hann kom áðan, en hann er farinn út aftur“.
„Hann er farinn í matinn“.
Eftir hádegi:
„Eg hýst við lionum á hverju augnahliki".
„Hann er ekki koniinn ennþá. Get ég skilað nokkru?“
„Hann er einhvers staðar í liúsinu, og ég sé að hatturinn hans er liérna".
„Já. Hann kom hingað, en liann fór út aftur“.
„Eg veit ekki hvort hann kemur aftur eða ekki“.
„Nei, hann er farinn og keniur ekki aftur í dag“.