Kirkjuritið - 01.10.1961, Blaðsíða 24

358
KIRKJURITIÐ
er með öllu útilokað, að þeir geti greitt lærðum organistum
viðunandi laun og eitt hið livimleiðasta við jiað að vera út-
kjálkaprestur í litlum söfnuði er hið sífellda basl og áliyggja
vegna kirkjusöngsins og organistans. Það er enda svo, að jafn-
vel þótt unnt sé með eftirgangsmunum að fá einlivern til þess
að leika á orgelið', Jjá liefur maður Jiað ósjaldan á tilfinning-
unni, að Jjetta sé frekast af náð gert við preslinn, svo að hann
geti messað, —— og vegna lélegra launakjara organistans, getur
presturinn yfirleilt engar kröfur til hans gert varðandi kirkju-
sönginn, — og söngfólkið enda að sjálfsögðu ólaunað.
Þekkjandi á þetta ástand og J)á erfiðleika, er J)ar af stafa,
hefur hinn Jijóðkiunii söngmálafrömur, Jónas Tómasson, borið
fram á Kirkjuþingi ásamt biskupi frumvarp, sem gerir ráð
fvrir Jjví, að kirkjuorganistar fái föst laun úr ríkissjóði, enda
gegni Jieir jafnframt söngkennslu í skólum.
Næði Jjetta fram að ganga, mundi það ekki aðeins auð-
velda mjög útvegun organista, lieldur yrði J)á jafnframt unnt
að gera ákveðnar lágmarkskröfur til þeirra um kirkjusönginn,
enda mundi söfnuðunum þá lí ka í mörgum tilfellum verða fært
að greiða föstu söngfólki viðhlítandi þóknun, þannig, að það
fyndi sig skuldbundið til að vera til staðar við allar messu-
gjörðir.
Þar sem prestur er til staðar, meðbjálpari, organisti og
eittbvað af söngfólki, Jjar er Iiægt að framkvæma formlega
messugjörð, en frumskilyrði þess. að sæmilega samvizkusam-
ur prestur uni sér á einum stað er að hann geti komið á mess-
um reglulega, án Jjess að eiga það undir duttlungum eða náð
Péturs eða Páls. —
Ég skal aðeins nefna bér eitt nýlegt dæmi, sem sýnir hversu
tragikomiskt ástandið í þessum efnum er: Starfsbróðir minn
einn bringdi í forsöngvarann á annexíunni og kvaðst ætla að
messa þar næsta sunnudag, en fékk það svar alveg umbúða-
laust, að slíkt kæmi ekki til mála, Jjví að Jiann dag ætti að
vera brútasýning Jjar í sveit.
Lokaorð
Það er oft kvartað yfir því nú, að prestarnir séu lélegir og
litlir karlar. Það mun J)ó mála sannast, að vfirleitt sé presta-