Kirkjuritið - 01.06.1962, Síða 24

262
KIRKJURITIÐ
fullkomnara trúar vorrar. Vér lýsum þeirri von vorri, að hann
muni varðveita oss og allan sinn heim í kærleika sínum og
náð sinni; og vér biðjum þess að Kristur, friðarliöfðinginn,
varðveiti órofinn „frið á jörðu og góðvilja meðal mannanna“.
Megi kærleikurinn útrýma óttanum.
Megi Drottinn Guð varðveita kirkjuna.
Megi náð, miskunn, og friður frá Guði föður og frá Jesú
Kristi, syni föðurins, vera með oss í sannleika og elsku“. (2.
Jóh. 3).
Indversk spakmœli
Ein8 og býid' safnar hunangi úr blóminu og flýgur síðan leid-
ar siunar án þess a<V skerða hvort lieldur lit þess eða ilm,
þannig hcr vitringnum að reika uni borgina.
Blóniilniurinn breiðist ekki gegn vindinuni né heldur angan
sandelviðsins, tagarans cða jasniínunnar - en angan hins góða
iiianns breiðist jafnvel mót vindinuni. Ahrif göfugniennisins
breiða6t í allar áttir.
Enda þótt hciiiiskiiiginn búi með spekingnuni alla ævina,
botnar hann ekkert frekar í sannleikanum en skeiðin finnur
bragðið af súpunni.
☆
Girnd bins hugsunarlausa vex líkt og skriðjurt, og hún skopp-
ar frá einum til annars eins og api, sem leitar ávaxta í skóg-
inum.