Kirkjuritið - 01.06.1962, Qupperneq 46

Sigurður Jón Jóhannesson:
Dulrúnir
[Magnús Björnsson, hinn þjóSkunni frœSimaSur á Ytra-Hóli, hefur
orSið við þeirri beiðni minni að senda ritinu nokkrar dulsagnir
eftir Sigurð Jóhannesson fró Mónaskól o.fl. Birtast þœr fyrstu hér á
eftir. — Ritstj. ]
CIGURÐUR JÓN JÓHANNESSON, merkur maður og vel gef-
*'-* inn, fluttist til Ameríku sumarið 1873, rúmlega þrítugur.
Hann liafði áður búið á Mánaskál í Yindhælishreppi en vestur
fór liann frá Æsustöðum í Langadal. Hann ólst upp með for-
eldrum sínum í Höfðahólum og móður og stjúpa á Síðu á Refa-
sveit. Þeir voru bræðrasynir, Sigurður og Oddur V. Gíslason
prestur á Stað í Grindavík. Sigurður var liagmæltur vel. Kvað
margt heima og gaf út kvæðakver vestra. Á efri árum skráði
liann drauma og dulrænar sagnir, er snertu liann sjálfan og
venzlamenn lians og það er fróðir menn og merkir sögðu lion-
um. — Sagnasvrpa lians í afriti Erlends Guðmundssonar frá
Mörk í Laxárdal, hefur nú horizt til Islands, og eru úr lienni
teknar sögur þær, er liér fara á eftir.
Draumur drengsins
Þegar ég var á níunda aldursári missti ég föður minn á út-
mánuð'um um veturinn 1850. Það atvikaðist þannig, að liann
varð úti í tórhríðarhyl. Ég átti lieima hjá foreldrum mínum í
Höfðahólum á Skagaströnd í Húnaj)ingi. Fólkið á bænum átti
lians ekki von lieim um kvöldið, liélt liann liafa gist á næsta
bæ og uggði })ví ekkert um hann. Þetta sama kvöld fór ég að
sofa eins og vant var, en um miðja nótt vaknaði ég upp með
orgi iniklu. Fólkið innti mig eftir því hvað að mér gengi, en ég