Kirkjuritið - 01.10.1970, Side 35

KIRKJURITIÐ
369
r iimleicldii hið sameiginlega átak til þjónustu fyrir hina
PJaou og þurfandi, samstarf trúboðsins, kirkjuhjálp og guð-
i imám, sem allt lieldur áfram að vera þungamiðjan í starfi
^kar. Fátt er nýtt af því sem við liöfum sagt á þessu þingi,
< U verður að segjast aftur og aftur.“
• Lúther í salnum!
'm'r en þingslit fóru fram reis allur þinglieimur úr saetum
söng hinn kröftuga sálm Lúthers „Vor Guð er borg á bjargi
^austÞað var engu líkara en maður fyndi til nálægðar sið-
°taniannsins, þegar orð lians liljómuðu, hvatning hans að
f'auga fram með djörfung og óttaleysi út í heiminn.
í E ^ ^ildu leiðir. Eftir örstutta stund var ráðliúsið
'ian autt og tómt, og sumargestirnir á bökkum Genfar-
.' ns sóluðu sig áfram og syntu í vatninu eins og ekkert liefði
•iorizt. En á þessum katólska stað og franska bæ hafði gerst
1 Sameinuðu lúthersku kirkjunnar, 5. kirkjuþingiS. Það
■1 einkennzt af óróleika, eins og heimurinn er í dag, en
Q eim stormi var hreyfing til nýrra dáða í boðun kirkjunnar
Það skildist mér á viðhorfi þátttakenda er leiðir
111 °g þeir fóru af stað hver til síns lieima, og út í heiminn.
'p .
1,.,^. '1 uokkur inætti kínverskri telpu, seni rogaðist ine3 litinn dreng á
SVarmu' «hú hefur þunga byrði að' bera,“ sagði kristniboðinn. „Byrði?“
8 1 stúlkan. „Nei, þetta er hann bróðir minn.“
lvvilipu gætir öflugrar og óbilgjarnrar efnishyggju, en einnig sain-
llnjjj mikilla ahuganianna, sem leitast við að liafa áhrif í þá áttina, að
Vé^ta.81U^a 8i8 °K veröldina.
v0fU ClSum allir hlut að þessari barátlu, sem daglega geysar í umliverfi
I'íio eUý sPyr.ja má að hvaða haldi kirkjufélögin komi á þessum vettvangi?
að oss • °-88 daglefe’ áminning þeirra sanninda, sem þau grundvallast á —
hina .eigl lærast að forðast óhófið sem sundrar oss, að oss ber að auka
,r,útta UJennu menntun oss til einingar, og að vér eigum kost andlegs
2«
°ss 1,1 styrktar. — Earl Balduin.