Kirkjuritið - 01.10.1970, Blaðsíða 36

Séra Björn O. Björnsson:
„Næsta mál á dagskrá66
Tíminn, sem vi3, nútímakynslóðin, lifum á, er einstæður 1
allri mannkynssögnnni. Tækni, í nútímaskilningi, liefur ahlrei
áður verið til. Og framfarir tækninnar verða æ örari me
liverjum áratugnum, svo að furðu gegnir. Með tilkomu kjaii^
orkutækninnar varð svo mikil stökkbreyting fram á við, a
engu öðru er líkt -— mennirnir eru farnir að starfa með sja>
um undirstöðukröftum hinnar efniskenndu tilveru. Þessai1
goðumlíku, æ örar vaxandi, getu fylgir að sjálfsögðu óumræ
lega margfölduð hætta, svo sem raunar er alkunna. „ð aö
fylgir vegsemd liverri“. Flaugbornar kjarnorkusprengjur ha 1
allir kannast við árum saman. En almenn vitund um hiníl
hræðilegu liættu vegna mengunar náttúrunnar af völdum tækn
innar er nýtilkomin. Svo og almenn vitund um, að sínu le)*!
svipaða liættu vegna offjölgunar mannkynsins — æ ofsaU'r1'
fjölgunar Austur-Asíu-húa, Indverja, Suður-Ameríku-húa
Afríku-búa. Hætta á stríðsbyrjun kjarnorkustyrjaldar eða o 1
um fimbulslysum í stjórn kjarnorkumeðferðarinnar á vegnJ1
ofþreyttra og yfirspenntra einstaklinga — e. t. v. undir la»o
vinnum áhrifum ofneyslu áfengis eða eiturnautna — er 0
ómótmælanleg. A3 ógleymdri alls konar hættu, sem ekkeI
verður fylgst með í heild, stafandi af æ margbrotnara og flókn
ara mannfélagi, þar sem hvað rekst á annars horn, svo
að of'
ætlun er, jafnt mannlegum skapsmunum sem vitsmunum,
hafa nægilega stjórn á. r
Þetta er ástandið nú. Og það versnar með hverjum áratllr^
ef það er látið afskiptalaust. Og það versnar meir hvern seiöi
áratug en liinn fyrra.
Þetta er óbjörgulegt viðliorf, sem útkoman af „frainfnl111
um“, enda er það víst mála sannast að ekki einungis a ^
almenningur (að því leyti sem liann hefur sinnu á að ge ^
sér grein fyrir öðru en daglegum viðfangsefnum) heldm ®
engu síður ,,lei3togarnir“ (með sams konar takmörkun) n