Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1974, Síða 13

Kirkjuritið - 01.12.1974, Síða 13
aldrei orðið verulegur prestaskóli, heldur fyrst og fremst deild innan Hó- skólans. Tveir presfar fyrir norðan -— Hafðir þú nokkurn annan reynslu- grundvöll sem prestur? Hafðir þú eitt- hvað kynnzt þjónandi prestum þann- ig, að þér yrði styrkur að því? — Það er skrósetjarinn, sem spyr. — Nei, ég get ekki sagt það. Ég kynntist tveim prestum sem barn, sem nnér þótti afskaplega vœnt um og ég virti. Annar var síra Friðrik Rafnar, sem er fyrsii prestur, sem ég man eft- ir. Hann var mér afar góður, og ég á honum mikið að þakka. Ég býst við því, að hans virðulega og Ijúfmann- lcga persóna hafi laðað mig svona ósjálfrátt að starfinu. Síra Arngrímur segist alveg geta tekið undir þetta. — Ég er barn, líklega fjögurra fimm ára, þegar hann kemur til Akur- eyrar eftir síra Geir, segir hann. Það var töluvert gert að því á mínu heim- 'li að fara til kirkju, og ég fór það oft með ömmu minni og var ákaflega f>nfinn af síra Friðrik. Þá heimtaði ég, að mér yrði greitf eins og presti, en sira Friðrik var með skalla, og það var það, sem ég vildi fá. Ég vildi vera eins °9 hann. Og ég tek alveg undir með þér. Ég bar mikla virðing fyrir síra friðrik sem presti. Eftir að ég kynntist fionum sem fullorðinn maður, þá þótti ^er hann frábœrlega skemmtilegur maður. '— Ég kynntist honum fyrst sem ðarn, segir síra Kristján. Þá áttum við heima í Lögmannshlíð og Glerárhverfi. Svo kynntist ég honum síðar, eftir að ég var kominn í guðfrœðideildina og seinna orðinn prestur. Þá reyndist hann mér eins og bezti faðir. En hinn presturinn, sem hafði mikil áhrif á mig og átti nú reyndar stcsrst- an þáttinn I því, að ég fór í framhalds- skóla, var síra Helgi Sveinsson. Og hann fermdi mig. — Þá var hann á Hálsi? — Já, og hann var að minni hyggju mikill uppfrœðari á þeim ár- um. Hann hafði mjög sferk áhrif á mig. — Nú, ég geri ráð fyrir, að ým- islegt hafi breytzt í lífi síra Flelga oftir það. Hins vegar vorum við alltaf mikl- ir vinir. Hann sýndi mér það mjög oft, að honum þótti ákaflega vœnf um það, að ég haföi farið úf í prestskap. Við héldum alltaf sambandi, meðan hann lifði. — Já, segir síra Arngrímur, — ég minnist þess nú líka frá þeim árum, sem ég þekkti síra Helga, — og þá í Hveragerði, að það var gott að vera nálœgt honum. — Það var mjög gott að vera ná- lœgt honum. Mér leið alltaf ákaflega vel hjá honum, þegar hann var að búa okkur undir fermingu. Hann gekk nokkuð ríkt eftir að við kynnum og gat verið þó nokkuð strangur, en ég laðaðist mjög að honum. Hann talaði við mína foreldra, án þess að ég vissi fyrr en seinna, og hvatti þau ákaflega mikið til þess að leyfa mér að ganga skólaveginn. Hann vissi, að mig langaði til þess. Hins vegar vissi hann einnig vel, að efnin voru nú ekki fyrir hendi, til þess að láta slíkt verða. Samt falaði hann 299
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.