Jörð - 01.12.1945, Síða 142

ATHUGASEMDIR LESENDA
JÖR+) liafa fyrir nokkru bori/l tvö brcf, nrcð bciðni um birtingu í ritinu.vegna
kafla þcss í frásögn sr. Árna Þórarinssonar um klukkuslátt, sem þcgar áður
hefur vaklið nokkru umtali í því. Fyrra brcfið cr frá Jóhanni Sigvaldasyni á
Ytri-Reistará við Eyjafjörð. Fer j)að liér á cftir:
ITILEFNI af grein Benjamíns Kristjánssonar frá Haukatungu, um „klukku-
slátt“, cr birtist í 4.-5. hefti tímaritsins Jarðar 1944, þar sem mitt nafn er
ncfnt, vil cg taka fram eftirfarandi: Eg var vetrarmaður þennan vetur hjá Einari
Einarssyni kaupmanni í Garðhúsum og svaf í slofu hjá Einari föður hans. Ekki
dettur mér í lnig, að halda því fram, að frásögn Benjamíns um klukkusláttiim
sé tómur uppspuni, en ég er viss' um, að klukkan hefir ekki slegið 78 slög, án
þess að ég veitti því athygli eða myndi eftir því.
Benjamín segist hafa verið að lesa í bók, þegar klnkkan byrjaði að slá og á
meðan. Gæti þaó ekki verið, að hann hafi fallið í leiðslu eða mók við lesturinn,
og honum hafi fundizt klukkan slá eða hann dreymt jrað? Þessa nólt, undir
morgttn, dreymdi mig, ég sjá kcrli með Ijósi á milli rúina okkar Einars heit-
ins. Mér finnst kcrlið fara að hallast. Ætla ég að rcisa þaö við, en get það ekki;
hrekk ég upp við það, að kertið fclltir niður og Ijósið slokknar. Þá hcyri ég, að
andardráltur Einars er öðruvísi en vanalega. Eg kalla til hans, en hann anzar
ekki. Lít ég þá framan í hann og sé, að blóðkorgur hafði runnið út um vit hans.
Fer ég strax og la t vita um þetta. Var ég síðan sendur til Keflavíkur, að ná í
hekni handa honum. Eg selti þennan draum minn slrax í samband við andlát
gainla mannsins. Ekki hefði ég gert jrað síðttr við klukkusláltinn, og hefði talið
liann mikltt merkilegri fyrirburð. Það hefði verið meiri en lítill sljóleiki, að
taka ckki cftir að klukka, sem ekki var vön að slá skakkt, tekur upp á því að
slá 78 slög í staðinn -fyrir tíu. Fleira cr í þessn skrifi Benjamíns, sem ég hygg,
að ckki sé rétt, en kemur ekki mér við.
Ytri-Reistará, 18. febrúar 1915.
Jóhann Sigvaldason.
HITT bréfið afhenti præp. hon. Asgeir Ásgeirsson ritstjóra, en frú Guðrún
frá Stóru-Tungu hafði afhent honum. Hér ketnur það bréf:
IFYRSTA hefti tímaritsins Jörð, 4. árg., 1943, í grein eftir síra Árna Þórarins-
son, segir, samkvamt frásögn Benjamíns Kristjánssonar frá Haukalungu, frá
cinhverjum dúlarfullum klukkuslatli, setn gerzt liali í sambandi við andlát
föður míns, Einars Jónssonar í Garðhúsum, hinn 8. Apríl 1918.
Um greinarkafla þenna verður jrað vægast sagt, að á honutn er furðulítið eða
ckkcrt að byggja. Þar segir, að faðir minn hafi legið veikur og Benjamín setið