Jörð - 01.09.1946, Side 92

Jörð - 01.09.1946, Side 92
90 JÖRÐ höfðu möguleika til að bjarga. Og Evans þekkti einn slíkan, nefnilega forseta Bandaríkjanna. Hann íhugaði stundarkorn, Jivort það mundi vera mögulegt að fá forsetann til að rjúfa alþjóðaþögnina og segja öllum heiminum að gera ekki svo eða svo, reyna ekki þetta. Og segja heiminum það, enda þótt það mundi kosta Bandaríkin að öllum líkum uppljóstrun mikilsverðra upplýsinga. Að lokum stóð Evans á fætur. Hann fór í símann og pantaði sæti í sjölestinni til Washington. Hann gerði Charlie Trent orð um að útvega sér viðtal við forsetann þegar um morgun- inn. Svo fór hann að róta í gömlu fatarusli í kofortsgarmi og að lokum fann hann það, sem liann leitaði að, skammbyssu og öskju með skotum. Enginn mundi leita á honurn. Hann var of vel þekktur í Hvíta húsinu. Það gat verið, ef forsetinn tryði honum ekki, að hann gæti þá ógnað honum með skamrn- byssunni til að gefa ákveðnar fyrirskipanir í borðsímann. Hann fann á sér að forsetinn mundi ekki trúa sér. Evans brosti raunalega. Þessi tilraun mundi án efa mis- heppnast. En ef til vill gæti hún þrátt fyrir það komið að gagni. Hún mundi vekja athygli og ef til vill fá opnað augu manna fyrir að hér væri hætta á ferðum. Hugmyndin með byssuna var görnul og átti rót sína eð rekja til stigamannakvikmynda frá gamalli tíð. En einnig byssan var gömul og úrelt. Jafnvel skammbyssur áttu nú aðeins heima á forngripasöfnum. Hann ldóð byssuna og af tilviljun rak hann augun í, að hún var búin til í Worchester, Massachusetts----. WORCHESTER var ekki lengur til og Massachusetts ekki heldur. Ekki Nýja England. Svæðið frá Champlainvatn- inu og Hudsonánni niður að Atlanzhafi liét nú orðið Eyði- mörk Nýja Englands. í Sahara eru vinjar. Hér vantar þær. Borgir höfðu horfið, — eftir aðeins grjóturð. Á einstaka stað sáust menjar húsa, hálfeyddir veggir eða leifar eldstæða. Það, sem ekki hafði beinlínis eyðst, hafði brunnið og bráðnað í þessum geigvænlega hita. Ekkert líf gat lengur þróast í þess- ari ógnarauðn, livorki jurtir eða dýr. Allt var tómt. Enginn veitti lengur vatnavöxtunum í Connectionánni eftirtekt. Þeir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180
Side 181
Side 182

x

Jörð

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Jörð
https://timarit.is/publication/467

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.