Syrpa - 01.12.1911, Side 28

LANDNAMSSÖGUÞÆTTIR
Kaflar úr sögu fyrstu landnámsmanna
í Manitoba.
Eftir Baldur Jónsson, B. A.
SA N N M Æ L I þaö er jafnan á
vörum vor Vestur-íslendinga,
aðþeir, sem af íslandi flytja til Can-
ada nú á timum.hafi lítið aðsegja af
örðugleikum þeim, er mættu fyrstu
íslenzkum landnemum í Vesturheimi
í hverju spori. Það bæri vott um
ræktarleysi meiraen h'tið, ef vér iét-
um deyja út á meðal vor atburði og
minningar úr lífi vorra fyrstu land-
nenia. En eins og vér sem Vestur-
íslenzkt þjóðarbrot viljum muna ís-
lenzka landnema, er oss og engu að
síður skylt, að kynnast að nokkru
sögu þeirra, er fyrstir allra námu
land í Vestur-Kanada. Peir eru
landnemarnir er vér Vestur-Kanada-
búar, ættum að bera sama hugar-
þel til og Nýja-Englandsríkin til
,,pílagrímanna“ er út komu með
Mayflower árið 1620, eða íslenzk
þjóð í heild sinni til Ingólfs Arnar-
sonarog ann tra frumbyggja íslands.
Framtíð vorra fyrstu landnema í
Manitoba var vissulega á huldu áð-
ur þeir komu til fyrirheitna landsins,
örðugleikar þeirra að flytja sig næst-
um ókleifir, og aðþrengingar eftir
hingaðkomu margar og sárar, en er
vér berum þettasaman við þekking-
arskort á fyrirlieitna landinu, flutn-
ingstæki og auðnuleysi fyrstu land-
nema Manitoba, verður oss þakk-
læti á vörum,yfir auðnu landa vorra.
Eftirfarandi línur eiga að vera til-
raun, að sýna örfáa atburði úr lífi
fyrstu nýlendunnar í Manitoba. At-
burðir margir eru sjálfsagt mörgum
lesendum vorum kunnir,en þó margt
verði látið ósagt, er í letur mætti
færa, vonum vér aðeinhverjum veiti
léttara að skilja sögu þessara manna
eftir en áður.
Vér, sem þekkjum landgæði og
auðsæld vesturfylkjanna, heyrum
með undrun, að landflæmi það hafi
nokkurt tíma verið talið óbyggilegt,
og verðmætt aðeins til grávörufram-
leiöslu. Eru þó að eins rúm fimmtíu
ár síðan, að maður sá, er bezt þekti
landið bar það fyrir rannsóknarnefnd
neðri málstofunnar Brezku, að land-
flæmi það hið mikla, vestan stór-
vatnanna, væri að öllu óhæft til ak-
uryrkju og kikfjárræktar. Maður
sá var Sir George Simpson, land-
stjóri Iludsonsflóafélagsins, og
einvaldur yfir lendum öllum frá Ont-
ario fylki vestur að Kyrrahafi, milli
Bandaríkjanna og íshafsins. Þó
Sir George hafi efalaust gert eins
lítið úr landkostum og hægt var, er
þess lítill efi að hann áleit landgæði
fremur rýr.
Löngu áður hafði þó aðalsmaður