Syrpa - 01.12.1911, Qupperneq 32

94
SYRPA
um, var ekki einn sekkur af p e m-
ican i)eða nokkur önnur matvæli
til handa okkur. Nautpening-ur var
um þessar mundir langt í burt og
ekkert var fáanlegt frá innlendu
þjóðflokkunum,því þeir leggjaaldrei
neilt upp til næsta máls og eiga
aldrei dagsforða. Menn félagsins
voru nærri eins ilia staddir og vér
— áin varö oss því helzt til bjargar,
en vegna önglaskorts veiddist tæp-
ast nógur fiskur handa svo mörgum.
Fjóröa september var eignarbréf-
iö lesiö í tjaldstað okkar austan-
verðu árinnar, móts viö virki Norö-
vesturfélagsins, fór afhending og
móttaka fram í viöurvist allra manna
vorra, nokkrir frjálsir Kanadamenn,
Indíánar og þrír verzlunarmenn
Norövesturfél. voru viðstaddir, en
ekki leyfðu þeir vinnufólki sínu að
koma yfir um.
Mr. Heney þýddi kafla úr eignar-
bréfinu á frönsku og var það lesiö
upphátt til upplýsinga fyrir Kanada-
menn. — Vér vopnuðum nokkra
menn vora, fánar blöktu við húna,
og eftir lesturinn var hleypt af öll-
um byssum vorum og einnig Mr.
Hiiliers,sem hafði sex smá kanónur.
Eftir þessa athöfn kornu allir herra-
mennirnir saman í tjaldi mínu, og
brennivínskvartili var velt út á
balann handa fólkinu.
Eftir þeim upplýsingum, sem eg
gat fengið virtist landið skamt neð-
an við ármótin bezt fallið til aðset-
urs fyrir nýlenduna. Mennirnir gátu
samt sem áður ekki tekið hér vetr-
arsetu. Eg afréð því að senda þá
strax til Pembina, nema örfáa, sem
eg lét verða eftir til að byija jarð-
yrkju. Kofi var bygður fyrir flutn-
ing þann, sem ekki þurfti að taka
til Pembina. Sjötta september sendi
i) Vísunda-kæfa.
eg svo piltana með Mr. Heney og
félögum hans; Edward og McLeod
áttu að vera ráðsmenn. Sama dag
fór eg með bátshöfn niður ána, til
að kjósa stað, þar sem byrja mætti
haustvinnu, tók eg nautið, kúna og
annan flutning með mér. Eftir
þriggja daga rannsöknarferð—þá
sólarhringa lifði eg á því einu, sem
veiddist úr ánni—kom eg til baka,
til staðar þessa og valdi hann, því
hvergi leist mér betur á aðstöðu
alla. Þetta er nes mikið, og hefir
eldur farið yfir það nýlega, og eyði-
lagt tré öll, en að eins runnar og
blómgresi stendur, er auðveldara að
riðja landið heldur en þar sem skóg
ur stendur eða grasrót er þétt. Eg-
lét piltana taka til starfa að hreinsa
landið, svo hausthveiti yrði sáð.
Mr. Ishman var eftir hjá þeim til
að fiska og gera kjötverzlun við
rauðskinna.
Næstadag, 9. septémber,iagði eg
á stað ríðandi til Pembina með þrem-
ur fylgdarmönnum, kom eg þangað
þann tólfta, einum degi síðar en
piltar mínir. Daginn eftir skoðaði
eg nærliggjandi land, var eg nál.
þrem tímum í þeirri ferð. Vorum
við ríðandi. Að þeim tíma liðnum
valdi eg hússtæði, tunguna sunnan-
verðu við Pembina ána,þarsem hún
fellur í Rauðána. Það kvöld tjöld-
uðu piltar mínir í tungunni og byrj-
uðu að reisa næsta dag. Vér réð-
um Kanadiskan frjáisan mann til að
fiska handa okkur. Hann geiði
öngla úr nöglum, og var furðu
happasæll. Kjötbirgðir góðar gát-
um vér fengið hjá óháðum Kanada-
mönnum og rauöskinnum, svo eg
gat sent piltunum við ármótin tals-
verðan forða. Eftir að við höfðum
reist skemmu, ákveðið legu og lag