Syrpa - 01.12.1911, Qupperneq 33

LANDNÁMSSÖGUÞŒTTIR
9S
annara húsa og byrjaö var að reisa
þau, lagöi eg 1. októberá stað í bát
niður að ármótum. Eg flutti með
tvö hross og herfi. Vér héldum á-
fram nótt og dag, en svo mikinn
andbyr hafði eg og lélega ræðara,
að ferðin stóð yfir í þrjá daga.
Piltar mínir höfðu ekki unnið
dyggilega. Þeir höfðu að vísu heyj-
að dálítið, en lítið hafði áunnist að
riðja Iandið og komst hausthveitið
ekki í jörð fyr en 7. október, og urð-
um við að nota hlújárn í herfis stað,
því smið vantaði til að smíðatennur
í herfið. Eg vistaði Kanadamann,
sem var vel tii vina meðal Indíána,
til að gjöra við þá kjötkaup og kaupa
af þeim loðskinn, ef þeir skyldti
bjóða þau. Maður þessi átti líka
að fiska og' lijálpa til við byggingar
þær er eg skipaði að reisa. Indíáni
einn var fenginu til að veiða handa
hópnurn, og eg skiidi eftir góðan
forða af ,,pemican“ handa fólkinu
sem eg átti von á, og skipanir, að
það skyldi þegar koma til Pembina.
Eg skildi hér eftir að eins fiinm
menn. Komst eg til Pembina 18.
október. Piltarnir höfðu starfað
dyggilega í fjarveru minni, en þó
voru engin hús reist, svo fiutt yrði
inn í þau — —- —“
Þó fieiri örðugleikar yrðu á veg-
um Selkirks lávarðar, en hann hafði
í fyrstu húist við, lét hann halda á-
fram að safna fólki til útflutnings
eftir að fyrsti hópurinn lét í haf árið
1811. Nú var reynt að fá eins marga
fjölskyldufeður til að flytja vestur
og unt var. Ekki gekk alskostar
greiðlega, en þó fór svo, að hópur
karla, kvenna og unglinga sigldi
frá Sligo á írlandi 24. júní 1812.
Ekki er víst hve margir af þeim,
seni í förinni voru fóru alla leið til
Rauðár, en líklega nál. hundrað
manns, þar af 18 konur og 16 börn
og unglingar. Ferðin gekk fremur
greiðlega, og eftir 61 dags sjóferð
kom skipið til York Factory við
Hudsonsfióann. Kéveny hét maður
sá er fyrir þessari för stóð. Skrifar
hann að nokkur hluti flokksins hafi
farið af stað frá York Factory í fjór-
um bátum, 7. sept., önnur deild
flokksins í fjórum báturn 8. sept.
og það sem þá var eftir leggi á stað
á þrem bátum og einni kænu þann
9. Ferðin virðist hafa gengið greið-
lega. Tuttugasta og sjöunda októ-
ber konist hópurinn til árniótanna.
Var það tæpum tveim mánuðum síð-
ar en Miles Macdonell hafði náð
þangað með sinn hóp. Sjálfsagt
liefir fólkið búist við að búið væri að
reisa hýbýli góð, en kom að óbygðu
landi og lítt álitlegu til vetrarsetu,
því að nú haustaði nijög að.
Má láta Miles Macdonell segja
frá og þýða áframhald af bréfi hans
til jarlsins skrifuðu 17. júní 1813.
„Mr.Keveny og hópurhans komu
hingað 27. október og meðtók eg
þá bréf yðar hátignar sent frá Sligo.
Bréfin, sem þér segist hafa sent til
Kanada, áleiðis til mín, 23. des.,
24. marz og 9. apríl hafa ekki kom-
ist til skila. Ekki ein einasta bytta
eða rnaður tilheyrandi Hudsonsflóa
fél. hefir kornið hingað úr þeiiriátt.
Eg hefi meðtekið nokkur prívat bréf
þaðan, en ekki eitt einasta viðvíkj-
andi fólki mínu hér......Verzlun-
armenn Norðvesturfél. sögðu mér
þær fréttir að Hudsonsflóafél. hefði
ráðið hundrað menn í Kanada, en
að umboðsmenn Norðvesturfél.
hefðu keypt allan börk, svo ekki
hefði verið hægt að smíða byttur til