Syrpa - 01.12.1911, Síða 61

SORGARLEIKUR í KÓNGSHÖLLUM
123
komu í skörum að votta hinum unga
jarli þjónustu sína. Carlotta átti
þó meiri þíitt í þessum glæsileg-u
hirðsiðum en maður hennar. Hún
unni glysi og glaum, en hann þráði
kyrlátari og umstangsminni daga.
Carlottu var það ab 'kenna að
brátt komu aðfinningar frá Vínar-
borg, þótti eyðslusemin ganga fram
úrölluhófi. Ög þó Maximilian væri
að mörgu vel til embættisins fallinn
varð hann að segja því af sér eftir
tveggja ára stjórn. Fóru þau nú
aftur til Miramar og settust þar að
í kyrðinni og rónni, svo ólíkri allri
hirðdýrðinni í Mílan. Ekki þótti
Maximilan þó breytitigin óskemti-
leg og undi sér vel við lestur og
tók að rita bækur.
Öðru máli var að gegna með konu
hans. Hún brann af metorðafýsn og
þótti líf kastalans óhærilega gleði-
snautt. Hún þráði starfsvið þar
sem fegurð henna.r og mentun gætu
notið sín. Henni fanst Miramar
lítið betra en fangelsi eitt. En það
átt ekki lerigi að standa. Fáar vik-
ur liöu, og metorðagirnd hennar
aflaði henni stærra starfs.
Húti hafði lengi þráð að ríkja.
Hirðlífið var hennar æðsta þrá.
Ög htnið var með henni.
Um þessar mundir voru stórveld-
in þrjú: England, Frakkland og
Spánn í bandalagi á móti Mexico.
Heimtuðu þau af Juarez forseta að
þegttar ríkjanna nytu verndar með-
an þeir byggju í Mexico og að
skuldir er lánaðar höfðu verið Mexi-
can búum yrðu borgaðar. Liðsafli
var sendur frá löndutn þess-
um öllum til Mexico og brátt lofaði
Juarez forseti því er krafist var.
Englendingar og Spánverjar köll-
uðu þá lið sitt heim, en franska liðið
varð eftir. Napoleon III. hafði
lengi haft í liuga að ná Mextco á.
sitt vald, stofna þar konungsríki
undir verndFrakka og hefta þannig
ágang Bandaríkjanna og ná undir
sitt vald strandlengu við Mexicofló-
ann, eráðurhafði tilheyrt Frökkum.
í stað þess að her Frakka væri
kallaður heim var sent út meira lið.
Juarez sá hvað verða vildi og ófrið-
ur hófst. Lið Mexicomanna varð
fyrir ósigri og varð Jttarez að hörfa
frá höfuðborginni. Hélt hann til
norðurs setti þar upp stjórn og hélt
við forseta nafn. Að ráðum Frakka
settu Mexicobúar nú á stofn kon-
ungsriki, skyldi erfðatign gefin ein-
hverjum kaþólskum kóngssyni, er
taka skyldi keisaranafn.
Napóleon fór nú að svipast um
eftir keisaraefni og kom brátt Maxi-
milian og Carlotta til hugar. Hann
vissi að vísu að Maximilian var á-
nægður að Miramar og væri fráleitt
sólginn í að taka boði þessu, en
hann vissi líka að Carlotta tæki því
tveitn höndum. Enginn efi var á
því, að glæsilegri keisaraefni gat
ekki en þau hjónin.
í septembermánuði 1863 var kyrð
rofin í Miramar kastala, því níu
höfðingjar frá Mexico komu að bjóða
keisaratign — tign er varð til böls
og ógæfu báðum þeint er nú afréðu
að yfirgefa hina jarðnesku paradís
æsku sinnar.
Maximilian var þó hikandi. Hann
skildi vel hættur þær og þrautir, er
hlutu að bíða I éss er til valda btyt-
ist í Mexico. Hann hafði hug-
boð um hörmungar þær er biðtt hans.
Hásæti það er til boða stóð var
bygt á sandi. En þegar hann hik-
aði,réði Carlotta fyrirhann. ,,Hvað
getur verið dýrðlegra“, sagði hún.
,,En setjast í valdastól Aztek-keis-
aranna og stjórna fögru landi“.
Ef maður hennar kærði sig ekki
um keisaratign kvaðst hún sjálf
myndi stjórna. Hún efaðist ekki
um að hún gæti yfirstigið alla örð-
ugleika. Iíún var því vönust að
henni væri sýnd hlýðni og manni
hennar kom tæpast til hugar, að
neita henni um nokkurn hlut. Varð
því afráðið að þau héldu vestur um
haf.
Er Maximilian hafði afráðið að
fara, afsalaði hann öllunt rétti til
Austurríkis, ef bróðir hans dæi barn
laus. Hann var því næst krýndur