Nýjar kvöldvökur - 01.08.1927, Blaðsíða 94

172
NÝJAR KVÖLDVÖKUR.
Svarta höndin.
Eftir Jacques Césanne.
»Sjáðu hjerna, Gordon. Hvað er þetta?«
Jim F. Star, niðursuðukóngurinn, sýndi skrif-
ara sínum pippírsörk, sem ekkert firmanafn var
á, og hann hafði fundið meðal einkabrjefa
sinna. Á örkina var mótuð skrautleg, svört
hönd og neðan undir stóð :
»Aðeins seytján dagar enn þá.«
»Rað er svarta höndin,® sagði Gordon.
Jim F. Star sló á herðarnar á skrifara sínum
og hrópaði:
»Ef það hefði aðeins verið til að vita, að
það er svört hönd á þessari pappírsörk, hefði
jeg ekki þurft að ómaka yður með spurningu
minni, gamli skröggur.*
Enda þótt Gordon þætti vænt um hið kump-
ánlega högg á herðarnar og gælunafnið »gamli
skröggur*, var hann þó ekki allskostar ánægð-
ur með athugasemd húsbónda síns og svaraði
því:
»Viljið þjer vera svo góður og taka eftir
því, að jeg sagði ekki: »Rað er svört hönd,«
heldur tók jeg greinilega fram : »Pað er svarta
höndin«.«
Jim F. Star viðurkendi það.
»Já, þjer sögðuð það, vinur minn. En jeg
get nú samt ekki sjeð mismuninn, og mjer finst
þjer horfa all-einkennilega á mig.«
»Hr. Star! Hafið þjer alveg gleymt hinum
hræðilega fjelagsskap glæpamanna, sem . . . «
Star skellihló.
»JÚ, jeg skil, vinur minn,« sagði hann.
»Svarta höndin tilkynnir mjer, að þeir óski
ekki eftir að jeg sje lengur til og að jeg eigi
því aðeins eflir að lifa 17 daga,«
Gordon ypti öxlum, eins og sá, sem ekki
þorir að hafa alt of ákveðna skoðun á ein-
hverjum hlut, og Jim F. Star böglaði brjefinu
saman og f.'eygði því í brjefakörfuna.
»Gordon,« sagði hann, jeg held að þjer
hafið eins sterkt ímyndunarafl og þaulvanur og
hjartveikur kvikmyndahúsgestur.«
En næsta dag meðtók Jim F. Star aftur
svarta hendi og undir hentii stóð:
»Aðeins sextán daga enn þá.«
Gordon hristi höfuðuð. »Jeg bjóst alt af
við þessu, hr. Star,« sagði hann.
Jim F. Star svaraði ekki, en hann böglaði
ekki brjefið eins fast saman og áður.
Næsta dag skeði hið sama og næsta dag
sömuleiðis. Einn morguninn sagði Jim F. Star
og það var dálítill titringur á röddinni :
»Gordon! Maður verður víst að taka þetta
mál til athugunar. Það er víst best að jeg
sendi konu mína og börn til Evrópu. Rað
fer skip eftir tvær klukkustundir áleiðis þangað.«
»Rað er góð og skynsamleg varúðarráðstöf-
un, hr. Star.«
Þegar niðursuðukóngurinn var búinn að koma
fjölskyldu sinni úr hættu, varð hann rólegri.
Hann hjelt að það yrði auðvelt fyrir S'g að
gera þær varúðarráðstafanir gagnvart sjálfum
sjer, sem dygðu. Hann hafði þegar skýrt lög-
reglunni frá málinu og tekið í þjónustu sína
mjög duglegan einkalögregluþjón, sem var í
miklu áliti. Hann byrjaði starf sitt með því að
spyrja:
»Eigið þjer óvini ?«
Nei, ekki vissi hann nú eiginlega til þess,
að hann ælti óvini. Hann borgaði verkamönn-
um sínum konunglega og þeir unnu sínar átta
klukkustundir á dag fyrir 10 dollara. Þeir áttu
flestir sinn eigin Ford-bíl, laglegan bústað með
baðklefa og á sunnudögum voru þeir klæddir
eins og herramenn.
Reyndar skal það tekið fram, að vinna þeirra
var mjög erfið og vond í hinum loftillu vjela-
rúmum með hinum megna óþef og hinni ban-
vænu gufu, Urðu margir þess vegna veikir af