Nýjar kvöldvökur - 01.08.1927, Blaðsíða 23

NÝJAR KVÖLDVÖKUR.
101
Slocum, að hún þekti yður, og jeg held, án
þess þó að jeg viti það, að þjer persónu-
lega væruð best til þess fallinn, að semja
við hana, ef þjer kæmuð hingað. Brjef þelta
á að komast yður svo fljótt í hendur, að
þjer að minsta kosti getið náð hingað jafn
fljótt og Blair, og jeg ráðlegg yður að flýta
yður, ef þjer viljið tryggja yður þessi hlula-
brjef. Ef þjer eigi getið komið, þá símið
mjer eitt af eftirfarandi orðum, og jeg veit
þá, að jeg hefi umboð til að bjóða alt að
þeirri upphæð, sem skrifuð er við orðið.
Yðar einlægur
James P. Hazlett.
Neðanmáls stóðu nokkur orð, sem þýddu
1000 dollara og hærra.
Hazlett lögmaður fjekk eftirfarandi skeyti:
Kem á Slocum stöðina kl. 12 á morgun.
Sjáið um, að aukalest til Bunkerville bíði
á stöðinni.
Steele.
Óðar og Steele sá nafn Blair í brjefi lögmanns-
ins, vissi hann, að Rockervelf var kominn á
stúfana og gat yfirboðið hann með 1000 móti 1.
Pegar hraðlestin staðnæmdist við Slocum-
stöðina næsta dag, hafði Steele nægan tíma til
að ganga út, þar sem Ieysa átti úr tengslum
fallegan einkavagn, áður en lestin hjeldi för
sinni áfram.
»Ó,« sagði Steele við sjálfan sig, »BIair
vinur ferðast á viðeigandi hátt.«
Stöðvarstjórinn heilsaði Steele eins og göml-
nm vini,
»Hjer er brjef, sem Hazlett lögmaður hefir
sent hingað með þeim skilaboðum, að fá yður
það strax og þjer kæmuð. Hann bað yður
að lesa það strax.«
Steele braut upp brjefið og las:
»Mjer þykir leitt, að geta eigi útvegað hina
umbeðnu aukalest, en Blair hafði símað frá
Warmington og pantað hana áður en pöntun
yðar kom. Jeg hefi því komið því þannig
fyrir, að Joe snýr strax aftur til að sækja
yður, þegar hann hefir ékið Blair til Bunker-
vilie. Pað breytir engu, því að ungfrú
Slocum hefir lofað að vera að heiman, þegar
Blair kemur og hún ætlar fyrst að tala við
yður. Jeg hefi grun um, að unga stúlkan
viti að hún ráði því, hvernig leikar fari.
Jeg veit ekki fyrir víst, hvort hún ætlar
sjer að græða á þessu eða hún gerir þetta
í vináttuskyni við yður. Jeg held, að hið
síðara sje nær lagi, og jeg ímynda mjer, að
þjer getið verið búinn að afgreiða kaupin,
áður en hún sjer Blair.
Yðar einlægur
James P. Hazlett.
Steele ljet eigi gremju sina yfir Iestarleysinu
á neinn hátt í ljós. Hann treysti því eigi, að
hann kæmi í tæka tfð, ef hann færi að ráðum
lögmannsins, svo að hann ákvað í skyndi, að
verða mótstöðumanni sínum samferða. Blair
var kominn út úr einkavagni sínum og spurði
stöðvarstjórann, hvar aukalestin væri og gaf
skipun um að færa vagn sinn á hliðarspor.
Pegar hann var kominn inn í Bunkerville-vagn-
inn og Joe hafði sett vjelina af stað, þaut hann
eins og kólfi væri skotið úr felustað sínum við
stöðina, náði vagninum og settist á stjettina
aftan á vagninum; var eigi hægt að sjá hann
þar, nema litið væri út um afturglugga. Gekk
alt vel, þar til eftir voru hjer uni bil 5 mílur
til Bunkerville, að Steele kom auga á stúlku á
veginum eigi Iangt frá brautinni, sem honum
fanst hann kannast við. Gleymdi hann, að
hann átti á hættu, að Blair sæi hann, en stóð
upp, tók í handfangið og hallaði sjer áfram.
í sömu andrá voru dyrnar opnaðar og spark-
að jóþyrmilega í bakhluta hans, svo að hann
kútveltist niður af upphækkaðri brautinni. Blair
ljet sjer eigi smámuni fyrir brjósti brenna, er
annað eins var í húfi.
Steele brölti á fætur, flumbraður og ringlaður
og vissi í fyrstu eigi, hvoit hann hefði meitt
sig, en það reyndist eigi, sem betur fór. Hon-
um virtist, um leið og hann steyptist niður af
lestinni, sem hann heyrði kvenmannsóp. Með-