Sjómannadagsblaðið - 07.06.1964, Side 60

lega fleiri eftir, með loftskeytasam-
band við Berlín.
Rétt um sama leyti og „Boston
Castle“ sigldi út í Firth of Clyde var
haldinn fundur í Berchtesgaden —
í Berghof Adolfs Hitlers. Þar voru
samankomnir Keitel, Jodl, Göring
og mikilvægasti gesturinn, Erich
Raeder stóraðmíráll, og á þessari
„Lagebesprechung“ var sjóherinn
aðalviðfangsefnið. Við 2. lið dag-
skrárinnar stóð: — Árás Noregs-
hersins á P. Q. 17 skipalestina.
Eftir þennan fund í Berchtesgaden
gaf Göring fyrirskipun um að 2 or-
ustuflugvélasveitir skyldu færðar
yfir til Noregs, meira taldi hann að
Luftwaffe mætti ekki missa frá öðr-
um vígstöðvum, en eftir margítrek-
aðar áskoranir féllst hann á að
fjölga þar einnig tundurskeytaflug-
vélum.
Sjóherinn færði þáverandi stærsta
orustuskip heims „Tirpitz“ úr
Þrándheimi norður í Altafjörð,
ásamt beitiskipunum „Lutzow“,
„Admiral Scheer“, og Admiral
Hipper“. Ennfremur voru sendir
tuttugu kafbátar „Gruppe Eisteu-
fel“.
Reader aðmíráll kynnti sér pers-
ónulega hvort nægilegar birgðir
væru af olíu, benzíni og sprengiefni
í birgðastöðvunum í N-Noregi.
Nokkrum sinnum áður hafði það átt
sér stað er hann hafði spurt um
slíkt að harm fékk „já“ svar, þegar
svarið hefði átt að vera „nei“.
Teikning af afstöðu PQ 17 og árásarliS Þjóð-
verja á lofti og á sjó.
Árásin á P. Q. 17.
Yfir hafinu var þykk þoka er
Egon Reper var á eftirlitsflugi á 3.
mótora flugbát. Klukkan var ná-
kvæmlega 14.30 þennan júnídag. Á
bakborða sá hann aðeins rofblett í
þokunni. Ef til vill var ekki svo
djúpt niður á skyggni. Hann renndi
bátnum niður í glufuna og allt í einu
varð þokulaust.
Þarna eru þeir beint framundan
hrópaði útkíksmaðurinn. Flutninga-
skip og tundurspillar á austlægri
stefnu. Það er P. Q. 17! Skömmu
Tundurskeytavélar af gerSinni He 116 itr árásarsveitinni 1/406 Ipar sem þær liggja viðbúnar
inni á Solbergfjord.
síðar móttók radíóstöðin í Trond-
heim skeyti frá Reper: Séð skipa-
lest í plankvaðrat 7195 kl. 14.32.
Getum ekki fylgt henni vegna þoku.
Auk þess sýndu benzínmælamir
að það voru síðustu forvöð, að snúa
við til Stjördalsfjorden, en á sama
tíma lögðu aðrar eftirlitsflugvélar
af stað frá Folla í NV-átt. Hér eftir
myndi P. Q. 17 ekki geta siglt áfram
óbreytta stefnu.
Á sama tíma braut Jack Broom
skipherra fyrst þögnina í loftinu
og í Whitehall fékk Admirality í
London svohljóðandi skeyti: „Óvina-
flugvélar á eftirlitsferð sjást yfir
P. Q. 17 position 71,11° N 5,59 A.
Og meðan verið var að senda og
þýða þessi skeyti, sendi tundur-
spillirinn „Leamington" tilkynningu:
„Óvinakafbátur í 233 gráður.“
Það var U-456 skipherra Teichert,
en honum gafst ekki tóm til að nota
radíótækin áður en tundurspillarnir
voru komnir yfir bátinn með djúp-
sprengjur sem sprungu allt í kring.
En nokkru norðar komst annar kaf-
bátur upp í yfirborðið með sjón-
pípu sína, það var U-255 skipherra
Reinhard Reche, hann kom skeyti
frá sér: „Óvinaskip í kvaðrat AB
7166“.
„Grille" fyrrverandi lystisnekkja
Hitlers lá við hafnargarð í Narvik
þennan júní-eftirmiðdag. Og var
notað sem höfuðstöðvar fyrir „Ad-
miral Nordmeer“. Huber Schmudt
flotaforingi hafði kallað saman ráðu-
naúta sína í aðalsal skipsins, og
þaðan skyldi stjórnað kafbátadeild-
inni „Eisteufel“ til árásanna á P. Q.
17.
Árásarforingi nauðlendir.
I morgunsárið 2. júní gerði 5. or-
ustuflugvélasveitin sem staðsett var
við Höybuktmoen vestan við Kirke-
nes skyndiloftárás á Murmansk, for-
ingi deildarinnar var Schlosstein.
Árásin var útfærð til hins ýtrasta,
en hin 70 voldugu loftvarnahreiður
í Murmansk gerðu skurk í deildina,
og í 4000 metra hæð yfir hinni mikil-
vægu hafnarborg varð Schlosstein
þess vísari að kviknað var í hægri
mótor ME 110 vélar hans. Eldurinn
slokknaði brátt, en mótorinn stöðv-
aðist og flugvélin missti hæð. Schlos-
stein tókst að nauðlenda vélinni í
46 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ