Sjómannadagsblaðið - 26.05.1968, Page 21

hefir reyndin orðið sú, að þeir sem
lengi standa heilshugar í þeirri baráttu,
falla oft fyrir aldur fram.
Slíkan liðsmann og félagslegan for-
ingja tel ég Garðar Jónsson hafa verið,
að hann hafi fómað lengri lífdögum
fyrir félagsmálabaráttu sína, ósérhlífni
og sérstaka samvizkusemi við erfið
verkefni."
Ég mun nú í fáum orðum reyna að
geta nokkurs af því sem við kemur þess-
um þætti úr lífssögu Garðars heitins.
A sínum yngri árum var Garðar mikill
íþróttamaður og stundaði bæði glímu og
knattspyrnu.
Hann var um árabil formaður íþrótta-
félagsins Þór á Akureyri og tók þátt í
knattspyrnukeppnum fyrir félag sitt. Sú
íþróttin, sem honum var hugstæÖust var
efalaust glíman, en á þessum árum vann
hann glímuskjöld Akureyrar til eignar.
Félagar mínir úr stjórn S. R. minnast
þess af samningafundum við vinnuveit-
endur þegar hlé varð á, að oft tóku þeir
tal saman um þessa eftirlætisíþrótt sína,
Garðar og Guðmundur Vilhjálmsson
framkvæmdastjóri Eimskipafél. íslands,
og Hallgrímur Benediktsson forstjóri, en
þeir voru báðir miklir glímumenn á
sínum yngri árum.
A 50 ára afmæli Þórs var GarÖar gerð-
ur að heiÖursfélaga félagsins og sýnir
það vel hvaða hug Akureyskir íþrótta-
menn báru til hans og mat þeirra á
störfum hans í þágu norðlenzkra íþrótta.
Barátta GarSars fyrir bættum kjörum
íslenzkra sjómannastéttar hófst á Akur-
eyri. Hann var einn af stofnendum Sjó-
mannafélags Akureyrar og fyrsti for-
maður þess. Þessari baráttu hélt Garðar
ótrauður áfram alla ævi. Strax eftir að
hann fluttist til Reykjavíkur varð hann
virkur meðlimur í Sjómannafél. Reykja-
víkur, en í það gekk hann 4. febr. 1926,
og árið 1941 er hann kjörinn í stjóm
þess félags og var þá varagjaldkeri um
tveggja ára skeið, síðan ritari í sex ár,
en formaður þess er hann kjörinn árið
1951 og gegndi þeirri trúnaðarstöðu um
tíu ára skeið eða til ársins 1961.
ÁSur en að þessum trúnaðarstörfum
kom hafði hann setiÖ í samninganefnd-
um, trúnaðarmannaráði félagsins, og um
langt árabil verið fulltrúi á þingum A.
S. 1. fyrir það. Út á við gegndi GarSar
trúnaSarstörfum fyrir félag sitt, átti
meÖal annars sæti í stjórn Hlutatrygg-
ingarsjóðs og í stjórn lífeyrissjóðs tog-
arasjómanna og síðar undirmanna á far-
þegaskipum átti hann sæti frá 1958 og
til dauðadags. Einnig átti hann sæti um
skeið í stjórn Söfnunarsjóðs Islands.
Hann var trúr og dyggur stuðnings-
maður jafnaðarstefnunnar frá fyrstu tíð
og fylgdi ætíð Alþýðuflokknum að mál-
um. Hann átti sæti í fulltrúaráði hans
og tók nokkmm sinnum sæti á fram-
boðslistum flokksins hér í Reykjavík.
Frá fyrstu tíð var Garðar heitinn mik-
ill áhugamaður um öll baráttumál Sjó-
mannadagsins, þótt ég viti að bygging
D. A. S. — Hrafnistu — yrði honum
hvað hjartfólgnust.
Eftir að ákvörðun hafði verið tekin
um byggingu D. A. S. var fljótlega kjör-
in byggingarundirbúningsnefnd og síðar
byggingarnefnd, sem jafnan voru stjóm
Fulltrúaráðs Sjómannadagsins til ráðu-
neytis um það er varðaÖi byggingu dval-
arheimilisins.
í byrjun áttu sæti í nefndum þessum,
auk formanns ráðsins, þeir Sigurjón Á.
Ólafsson form. S. R. og Björn Ólafsson.
Við fráfall Sigurjóns, áriS 1953, tók
Garðar sæti hans í nefndinni. Skömmu
síðar var fjölgað í henni í fimm, enda
hófust um líkt leyti samningar um fram-
kvæmd verksins og voru þeir undirrit-
aðir 12. maí 1953.
Hornsteinn Hrafnistu var lagður árið
eftir, á 17. Sjómannadaginn, 13. júní
1954 af forseta íslands, hr. Ásgeiri Ás-
Haráldur Hjálmarsson,
forstöðumaður.
geirssyni, en þá var búið aS reisa og gera
fokheldar tvær fyrstu og stærstu álmur
heimilisins.
Meðstjórnandi í stjórn Fulltrúaráðs-
ins var Garðar kjörinn árið 1958, og sem
slíkur átti hann sæti í ráðinu til hinzta
dags.
Síðustu mánuði ævi sinnar átti hann
heimili hér á Hrafnistu, á þeim stað,
sem hann lagði svo mikið af mörkum til
með starfi sínu.
Hérna lézt Garðar þann 17. sept. sl.,
og var jarðarför hans gerð þann 29. sama
mánaðar.
M. a. fyrir þau störf sín, sem ég hefi
hér drepiÖ á og önnur, sem varða hags-
muni íslenzkrar sjómannastéttar, gerði
Sjómannafélag Reykjavíkur Garðar að
heiðursfélaga á 50 ára afmæli félagsins
árið 1965.
Um leiÖ og ég bið fundarmenn að rísa
úr sætum sínum og votta Garðari heitn-
um Jónssyni virðingu okkar og þakk-
læti, vil ég gera lokaorÖ minningargrein-
ar Henrýs Hálfdánarsonar, sem ég vitn-
aði í, að okkar orÖum:
„Með Garðari Jónssyni er fallin ein
af hinum traustu stoðum sjómanna-
samtakanna.
Því skal hans minnst með söknuði
og af heilum hug. Eftirlifandi ástvin-
um hans senda sjómannasamtökin
hljóðar samúðarkveðjur."
Blessuð sé minning hans.
Á aSalfundi Sjómannadagsráðs, sem hald-
inn var 31. marz sl. minntist Pétur Sigurðs-
son, formaSur ráSsins, Haraldar Hjálmars-
sonar á þessa ieið:
„Síðast þegar við komum saman
minntumst við þess, aÖ einn félagi okk-
ar í þessum samtökum, Garðar Jónsson
fyrrv. formaður Sjómannafélags Reykja-
víkur, var ný látinn.
Nú er við komum aftur saman, minn-
umst við þess, að enn hefur maðurinn
með ljáinn höggvið skarð í raðir okkar.
Þann 18. desember, skömmu áður en
jólahátíÖin gekk í garð, lézt að heimili
sínu Haraldur Hjálmarsson, forstöðu-
maður Hafnarbúða í Reykjavík, aðeins
53. ára að aldri. — Hann var fæddur í
Reykjavík 18. ágúst 1914. — Foreldr-
ar hans voru Margrét Egilsdóttir, sem
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 7
Haraldur Hjólmarsson, forstöðumaður.