Sjómannadagsblaðið - 08.06.1986, Page 37

flutnmgaþjónustu
Jafnskjótt og Eimskip er bundið við bryggjupolla
í einhverri af 122 viðkomuhöfnum sínum er það
orðinn hluti af stórri og flókinni heild.
Fullkomin flutningstæki hafa verið búin undir
komu skipsins og eru reiðubúin að dreifa
farminum undir tölvustýrðu eftirliti 306 umboðs-
manna og aðalskrifstofu Eimskips í Reykjavík.
Sérhæfð tæki í landi tryggja skjóta og örugga
losun. Áður en síðasti flutningsbíllinn hverfur af
hafnarsvæðinu er lestun nýs farms langt komin
og í næstu h'öfn er undirbúningur fyrir móttöku
skipsins þegar hafinn. Þannig er unnið í öllum
höfnum samkvæmt þaulhugsaðri áætlun Eimskips,
Við höfum valið viðkomustaði okkar af kostgæfni
og myndað þéttriðið þjónustunet áætlunarhafna,
þjónustuhafna og umboðsmanna í 22 löndum.
Þannig tryggjum við farsælan flutning um allan
heim.
Flutningur er okkar fag
EIMSKIP
Sími 27100
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
35
STEINGRÍMS ÞÁTTUR BJARNASONAR
Við Bústaðaveg í Reykjavík
stendur verslunarmiðstöðin
Grímsbcer sem heitir eftir hin-
Urn fræga enska útgerðarbæ við
Humberfljót. Nafngiftin er engin til-
V|ljun: eigandi hússins er sjálfur fisk-
salinn í Grímsbæ og sjómaður til
^urgra ára.
Eigandi Grímsbæjar er semsé ekki
storgrósséri spekúlerandi á verðbréfa-
^arkaðnum. heldur góðlegur náungi
^ð hramma mikla sem stendur
dagsdaglega í fiskbúð sinni og afgreið-
lr fisk. Steingrímur Bjamason heitir
Eann og er tólf bama faðir.
Steingrímur er Vestfirðingur fram í
ættir. Hann fæddist að Hóli í Bol-
Ungavík 8. apríl 1918, sonur hjón-
anna Kristínar Ingimundardóttur og
Ejarna Bárðarsonar. Bjarni varbóndi
°8 formaður í Bolungavík af svo-
nefndri Hólsætt sem er þekkt ætt
Vestra. Hann var kraftamaður svo
sem frændur hans margir, en einnig
Sr>armenni og áræðinn — og eru af
h°num margarsögur.
^ann 7. janúar 1905 var mann-
skaðaveður við Djúp og sexæringur
frá Aðalvík hraktist til Bólungavíkur
°8 hvolfdi þar í brimlendingu. Þrír
^olvíkingar bundu sig á streng og óðu
fram brimið að bjarga mönnunum.
Einn skipveija hafði lent undir bátn-
um og sættu Bolvíkingamir lagi í út-
sogi að ná manninum og hélt Bjami
Bárðarson þá einn bátnum á lofti að
framan meðan hinir drógu manninn
undan. Þótti það fádæma hraustlega
gert við erfiðaraðstæður.
Bjarni varð fræguraf því afreki sínu
á sumardaginn fyrsta 1913 í aftaka-
veðri og briini að renna upp að sökkv-
andi báti sem kominn var nær því í
grunnbrot og bjarga öllum mönnun-
um. Hann var síðar heiðraður af Al-
þingi fyrir þá björgun.
Steingrímur Bjamason ólst upp við
sjóróðra og tók að stunda sjóinn alfar-
ið þrettán ára gamall, fyrst heima í
Bolungavík en þaðan fór hann á úti-
legubátana á ísafirði og af þeim á tog-
ara. Hann lauk hinu meira fiski-
mannaprófi frá Stýrimannaskólanum
1941 og varð þá stýrimaður á ýmsum
skipum og sigldi sem slíkur öll stríðs-
árin.
Nei, blessaður vertu, ég lenti
aldrei í neinu. Ég upplifði
aldrei neitt af völdum stríðs-
ins. Nema einu sinni í draumi!
Einhverju sinni á þessum árum
missti ég af skipi mínu og þurfti að
bíða nokkra daga eftir skipsferð heim.
Mér var umsvifalaust stungið í svart-
holið. Útlendingar fengu ekki að
ganga lausir í stríðslöndunum án sér-
stakrar vegabréfsáritunar, þeir gátu
verið njósnarar, jafnt þótt þeir væru
Islendingar og meinlausir á að sjá, —
og mér var kurteislega tilkynnt að ég
yrði að bíða næstu ferðar til íslands í
tugthúsinu.
Þegar ég var búinn að gista þar í
þrjár nætur dreymdi mig að ég væri á
Ieiðinni heim með Jarlinum, línu-
veiðaranum sem Óskar Halldórsson
átti. Mér fannst ég vera uppi í brú
ásamt nokkrum skipsfélögum mínum
þegar allt í einu dundi á okkur skot-
hríð. Við sáum kafbát aftur með skip-
inu og hröðuðum okkur afturí á báta-
pall að setja á flot lífbátinn. En þá
buldi á okkur skothríð þar líka. Og
þar með var draumurinn búinn.
Um morguninn þegar fangavörður-
inn færði mér teið sagði hann að það
hefði komið íslenskt skip í höfn um
nóttina og ég gæti komist heim með
því. Ég spurði hvort hann vissi hvaða
skip þetta væri. Það heitir Jarlinn,
sagði hann. Svo bætti hann því við að
það væri annað skip væntanlegt dag-
inn eftir og ég mætti ráða með hvoru
skipinu ég færi.
Eftir þennan ískyggilega draum
-ítið að gera í Grímsbæ, enda sunnudagur og engin búð opin
Uema sjoppan og blómabúðin. Þessi hlið Grímsbæjar snýr að
dstaðavegi, en í ganginum sem blasir við fyrir miðju húsi
er
farið niður tröppur til þeirra verslana sem gengið er í frá
Efstalandi. Ljósm. Björn Pálsson.