Eimreiðin - 01.09.1922, Síða 16

eimreiðin
í fyrsta skiftið sem þig sá
mér sýndist þú svo smá og lá,
við þetta breiða-blik af sjá
og blárra fjalla hring,
sem hefðir týnst í tignar-há
þau tómin þig í kring. —
En þegar mig að bryggju bar
úr blikra-villu tilsýndar,
eg fann hve víðreist var
og rúmt um hug og hjarta þar,
við hrjóstur-breiðurnar.
Og þinna halla breiða-ból
það bygði hvergi út himni og sól,
er ljósið haf og hauður fól
í hverfi lita-elds,
frá víðáttanna Völunds-stól
af vitum morgna og kvelds.
Frá álfum ljóss, er liti ber
þitt láa-ris og veggur hver
sem funi í fægðum eir
af skini báls úr skuggum — er
í skjólum leynast þeir.