Eimreiðin - 01.09.1922, Blaðsíða 63

eimreiðin
RITSJÁ
255
Mendelsohns. Holger Wiehe eys lofi á þá íslendinga, sem störfuðu
undir áhrifum þjóðar hans. Lofsummælin eru þessi:
„Pétur Guðjohnsen hefir með störfum sínum „indlagt sig stor for-
tjeneste.
Steingrímur Johnsen uann starf sitt „með stor dygtighed".
Jónas Helgason samdi „nogle (faa) rigtig könne sange“.
Brynjólfur Þorláksson kuað hafa uerið „en meget dygtig orgelspiller".
Sigfús Einarsson hefir uerið „den ledende i Reykjauiks musikliu“.
Sveinbjörn Sveinbjörnsson samdi „den udmærkede „Kantate til Frede-
rik VIII". Han har sin teknik i orden og kan ryste melodierne ud af
aermet".
Helgi Helgason hefir ritað lög, sem eru „meget iörfaldende og rigtig
könne".
Arni Thorsteinsson er „maaske den rigeste begauelse af de islandske
tonedigtere".
Sigvaldi Kaldalóns gaf út lög, sem mörg eru „særdeles ejendomme-
lige og smukke".
Suo broslegir eru þessir dómar í samanburði, að engin nauðsyn er
að mótmæla þcim. Og uafalaust ritar H. W. af bestu uitund og sam-
úðarhug. Hann mun renna grun í, að hann í skoðunum sínum er öldum
á eftir tímanum, enda segir hann: „Det (íslenski sönguaauðurinn) er
naturliguis ikke altsammen udadleligt". Nokkuð einkennilega farast hon-
um orð um Bjarna Þorsteinsson. „Han er ikke uden æuner, men han
er noget kantet og stiu, baade i melodi- og stemmeföring", segir höf. Það
er rannsóknaruert, huort Bjarni Þorsteinsson er þetta ís'enskari en aðrir
íslenskir sönguasmiðir. Ekki uerður til þess ætlast, að Danir skilji íslenskt
lónlistareðli, suo Iengi sem það hefir ekki uerið fullrannsakað og skýrt.
Höf. minnist á hljóðfæraleik á Islandi, og nefnir samtímis listhljóm-
leika og kuikmynda- og kaffihúsa-hljóðfæraleikinn. Enn fremur talar
hann um „et blandet orkester,') som har gjort sine sager særdeles pænt“.
Við skulum uona, að H. W. þekki ekki samsetningu flokksins, og að
hann með „sine sager" eigi uið þagnirnar. Þýðingarlítið er að flytja
þekkingarauka þeim Islendingum, sem meir trúa á danskar skoðanir en
aðrar. En í riti sínu flytur H. W. uppástungu, sem fyrir nokkrum árum
°S síðar uar einnig gerð af Islendingi. H. W. ritar:
„Nú er mest þörf á tónlistarfélagi í Reykjauík, sem ef ti! uill gæti náð
til nágrannabæjanna Hafnarfjarðar og Akraness. Það ætti að hafa fast
orkester og fast kór, og ætti uetur huern að halda uissan fjölda ýmis-
honar hljómleika. Að sumrinu ætti það að halda minst eina hljómleika
með frægu nafni (íslensku eða útlendu) á skránni".
1) Að jafnaði er meö orÖinu orkester (orcestra) átt viö simfoníuorkestur, og þannig
n°ta eg þaÖ ; en til eru margar samsettar myndir orðsins, svo sem salonorkester, harmoni-
orkester, militærorkester o. fl.