Eimreiðin - 01.09.1922, Síða 55

EIMREIÐIN
TÍMAVÉLIN
247
inni með eldingunum! Alt það, sem eg hafði ráðið af klæða-
burði þeirra, mjúka limaburði og fínlegu andlitsdrátíum, fór
nm koll, og vonbrigðaflóðið steyptist yfir mig. Mér fanst snögg-
vast eins og eg hefði til einskis gagns smíðað tímavélina.
Eg kinkaði kolli, benti á sólina, og rak úr mér svo sterka
líkingu þrumuhljóðsins, að þeir hrukku við. Þeir drógu sig til
baka nokkur skref og hneigðu sig. En rétt á eftir kom einn
beirra hlæjandi til m!n. Hann hélt á festi úr blómum, sem eg
bafði aldrei áður séð, og setti hana um hálsinn á mér. Hinir
fóku þessu með dynjandi lófaklappi, og fanst það ágætlega til
fundið. Fóru þeir nú að hlaupa hingað og þangað, að tína
blóm, og köstuðu þeim í mig, þar til eg var svo að segja al-
þakinn blómum. Þið, sem ekki hafið séð það, getið með engu
móti gert ykkur í hugarlund, hve ótrúlega þessi blóm voru
bngerð og fögur, eftir að hafa verið ræktuð um allar þessar
aldir. En svo hefir víst einhver af þeim stungið upp á því,
að lofa fleirum að sjá þetta nýja leikfang, sem þeir höfðu
e'Snast, og tóku þeir í hönd mér og leiddu mig fram hjá
sfinxinum hvíta, sem alla stund horfði á mig með þessu sama
brosi á vörunum, og komum við þá að grárri steinbyggingu,
áhaflega stórri. Þegar þeir voru að teyma mig þetta, flaug
það gegnum huga minn, að eg hafði altaf hugsað mér fólk
Ifamtíðarinnar alvörugefið og svo að segja bugað undir yfir-
burða vitsmunum, en svona var það þá!
Dyrnar á þessu húsi voru afarstórar, og yfirleitt var stærð
þess afskapleg, eftir okkar mælikvarða. Eg tók þó mest eftir
bópnum, sem varð altaf stærri og stærri kringum mig, og svo
þessu dimma, gapandi hliði fram undan. Eg fékk einhvern
veginn þá hugmynd um landið umhverfis, að það væri einn
emasti blómgarður, vanhirtur, en þó laus við illgresi. Eg sá
b'ugað og þangað klasa af ókendum, hvítum blómum, og voru
brónur þeirra ákaflega fíngerðar, en þó sjálfsagt að minsta
k°sti fet í þvermál. Þau sýndust spretta óreglulega, og líkast
ei«s og vilt væru innan um ýmiskonar runna, en þó skoðaði
e9 þetta ekki nákvæmlega fyr en seinna. Tímavélin stóð kyr
eft’r, þar sem eg hafði lent á grasflötinni.
^oginn yfir dyrunum var mjög skreyttur með útskurði eða
k°9glist. Eg gat auðvitað ekki athugað hann nákvæmlega, en