Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1939, Blaðsíða 108

Eimreiðin - 01.01.1939, Blaðsíða 108
9-1 HÖRPULEIKURINN ÚR LEIÐINU EIMREIÐIlí og þakkaði fyrir notalegt kvöld. En Wattholm gamli hafði nú náð sér og gaf piltungnum dálitla ráðningu áður en hann slyppi: — Þú ert dálítið kotroskinn, kennaratetur, sagði hann, en það er margt til, sein þú hefur enn ekki þroska til að skilja. Lydia lét þetta afskiftalaust, þó að það væri niðrandi fyrir manninn. Hún hugsaði um það, að hún hefði undanfarið verið að hugsa um að segja stimamjúka, fallega, unga kennaranum þessa sögu sjálf, söguna, sem var svo dapurleg', en þó fögur, sem stóð henni svo nærri, og meðan hún var að starfi sínu í eldhúsi eða kjallara, hafði henni fundist að einmitt þessi saga mundi flytja þau nær hvort öðru. En kennarinn hafði þá látið sér alveg á sama standa um gröfina! Nú virtist hann alt í einu vera svo fjarlægur henni, eins og hann væri hinumegin á hnettinum. Hann bauð góða nótt og fór, og það kvöldið lá Lydia lengi vakandi. Daginn eftir sá hún hann ekki, en undir vikulokin var eldiviðarkassinn orðinn tómur, þá herti hún upp hugann og kallaði í kennarann, eins og hún hafði áður gert. —- Þetta datt mér í hug, sagði hann. —■ Hvað þá? Hvað datt honum í hug? — Að eldiviðinn þryti. Og það varð ekki séð á honum, að nokkuð hefði komið fyrir. Svo kom sunnudagur á ný, og hví skyldi ekki mega bjóða þessum geðþekka manni kaffi og kökur aftur? Hann tók því með þökkum, kom inn, drakk kaffið og tæmdi kökudiskinn; afi gamli kom með sínar furðulegu sögur, og að lokum, við siðasta toddýglasið, sagði hann söguna af systrunum tveimur. Gamli maðurinn var farinn að verða dálítið minnissljór og mundi ekki eftir því, að hann hefði sagt þessa sögu áður. Og í þetta skifti var kennarinn svo hygginn að sitja hljóður, kinka kolli og láta svo sem sér þætti mikið til hennar koma. Svo mikið hafði hann lært fyrra skiftið. Lydia sat niðurlút og virtist helzt ekki þora að draga and- ann. Á þennan hátt gekk alt vel.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.