Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1939, Side 131

Eimreiðin - 01.01.1939, Side 131
B'-Mreiðin SVEFNFARIR 117 'arðaður bæði utanfrá og inn- anfrá, þannig skal ég vaka yf- 11 sjálfuni mér, því sá sem Slgrar sjálfan sig er meiri en Sa’ seni sigrast á heilum her ' °rustu. Án trausts og sjálfs- stjórnar er engrar hamingju Vaenta af lífinu. Hálfnað er 'erk þá hafið er, og ef verkið er þess vert, að það sé unnið, Þú er það einnig þess vert, að sé unnið vel. Engin á- leynsla er með öllu árangurs- laus> því ekkert fer forgörð- Uln, ekki einu sinni hljómur 'nddar vorrar, og alt á sinn úkveðna stað í tilverunni. Alt ei niögulegt í skynheimi vor- uni, en ekkert óskeikult. Hugurinn er ávalt stjórn- andi skynheimsins. Vér erum *eiksoppar allskonar áhrifa frá nniheiminum, velkjumst á hafi hugans eins og hnotskelj- ai a öldum úthafsins. Með einbeitingu og áhrifamagni hugans má vinna kraftaverk. Kærleikurinn brtytir allri veru vorri og gerir guðdóm- lega, hann lætur andlit vor ljóma, hann léttir byrðum þjáninganna af herðum fjöld- ans og skapar þar dásemdir, sem áður var ekkert fyrir. Hamingjan er fólgin í sam- runa starfshæfni, kærleika og sjálfsstjórnar. Hennar verður að leita djúpt í sálarfylgsn- um sjálfra vor. Endurvnging sálarinnar er langmikilvæg- asta verkefni hvers manns, og enginn töfra-þulur jafnast á við sál vora. Hinar þrjár miklu töfragáfur mannsand- ans eru: hugrekki, sjálfs- stjórn og þolgæði. Hugsjónir eru blómskrúð sálar þinnar, en afbrotin illgresi, sem byrgir henni sýn og heldur henni í myrkri“. flekkingarleitin. ^æsta ávarp mitt, sem ég hef látið hljóðrita, er á þessa leið: ' ér verðum að brjóta há- ^eitar hugsanir til mergjar og *æra a<5 skilja til hlítar þann Sannleika, sem i þeim felst. er verðum að vera þolgóðir 1 leitinni og gleyma því aldrei, a® staðfestan veitir sigur að lokum og ber launin með sér. Sveppar spretta oft upp á einni nóttu og fölna svo og deyja þvi nær samstundis á eftir. Sama á sér stað um alla yfirborðsþekkingu. Tréð get- ur verið mörg ár og jafnvel heilar aldir að vaxa, en rætur þess liggja djúpt og greinar þess eru víðfeðmar og vold-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.