Eimreiðin - 01.04.1943, Qupperneq 25
eimreiðin
VIÐ ÞJÓÐVEGINN
1 ().">
að fasra sér í nyt reynslu þá, sem er að fást á þessum styrj-
aldartímum og fást mun upp úr þeim. Hversu þingi og stjórn
tekst að leiða þetta mikilvæga verk farsællega til lykta, mun
framtíðin leiða í Ijós. En vissulega skal alþingi ekki að óreyndu
vænt um vilja- né getuleysi í því efni, svo vel sem það hefur,
þrátt fyrir tíðar deilur og flokkadrætti í ýmsum innanlands-
málum, staðið saman um fullveldismál þjóðarinnar á undan-
■förnum árum.
Merkileg sýning.
En svo að vikið sé aftur að þjóðum þeim, sem standa í stór-
r*ðum styrjaldarinnar, þá er það að fleiru en skipulagningu
Urn stjórnmál og viðskiptamál framtíðarinnar sem unnið er
ótrauðlega, jafnframt hernaðinum. Nærtækasta dæmið um þetta
rir oss Islendinga er starfsemi stofnunarinnar ,,The British
Council“, sem hinn 1. þ. m. opnaði merkilega sýningu brezkra
listmynda og bóka hér í Reykjavík. Þessi stofnun hefur það
hlutverk að styrkja menningarsambandið milli Bretlands og
annarra landa og að kynna öðrum þjóðum brezka lífsbaráttu
°g menningu. Hún vinnur áfram að því starfi þrátt fyrir það,
Bretland hefur nú átt I ófriði í nærfellt fjögur ár, og hefur
^ún haft svipaðar sýningar og þessa í ýmsum löndum heims.
Eulltrúi stofnunarinnar hér á landi er dr. Cyril jackson. Sýn-
'ngin var opnuð að viðstöddu fjölmenni og með hátíðlegri athöfn
' sýningarskála listamanna við Kirkjustræti, og stýrði þeirri at-
Eiöfn dr. Jackson, en ræður fluttu dr. Sigurður Nordal og Mr.
J- Steegman, sem hingað kom frá Bretlandi til að annast um
l'stmyndasýninguna og flytja' hér fyrirlestra um brezka mynd-
1 'st. Á myndasýningunni voru eingöngu koparstungur, tré-
skurðarmyndir, steinprent o. s. frv., 92 talsins, en hvorki olíu-
málverk né vatnslitamyndir. Var myndsýningin því nýlunda
óér á landi, með því ao fáir myndlistamanna vorra hafa lagt
stund á þessar tegundir myndlistar. Á bókasýningunni voru
500 bindi, allt bækur nýlega útkomnar í Bretlandi um ýmis
efni. Svo hafði verið ráð fyrir gert i fyrstu, að mesta núlif-
andi skáld Breta, Thomas Stearns Eliot, kæmi hingað til landí
1 tilefni sýningarinnar, en af því gat þó ekki orðið.